خوشبختی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خوشبختی

خوشبختی، نیکبختی یا سعادت (به انگلیسی: Prosperity)، عبارت است از شکوفایی، پیروزی، خوش‌شانسی و پایگاه اجتماعی موفق.[۱] نیکبختی اغلب باعث تولید ثروت فراوان می‌شود، از جمله عوامل دیگری که می‌توانند در همه درجه‌ها بسیار ارزشمند باشند، مانند شادی و تندرستی هستند.

منابع[ویرایش]

  1. "Definition of Prosperity". Webster's Revised Unabridged Dictionary. Random House. February 2009. Retrieved 1 July 2009.