حسن اکبر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حسن اکبر
سناتور
دوره مسئولیت
۱۳۳۲ – ۱۳۵۷
حوزه انتخاباتیگیلان (دوره‌های دوم تا هفتم)
نماینده مجلس شورای ملی
حوزه انتخاباتیرشت (دوره‌های ۱۵ و ۱۶)
فومن (دوره ۱۴)
بندر پهلوی (دوره ۱۳)
اطلاعات شخصی
زاده۱۲۸۹
رشت
درگذشته۱۳۵۷
ملیت ایران
پیشهسیاستمدار

حسن اکبر (۱۲۸۹ رشت - ۱۳۵۷) نماینده مجلس شورای ملی و سناتور و از نزدیکان به محمدرضا شاه پهلوی بود.

خانواده و تحصیلات[ویرایش]

پدرش صادق خان سردار معتمد وزیر، وکیل و حکمران دوره قاجار و پهلوی بود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشت به پایان برد و به اروپا رفت اما نتوانست از هیچ دانشگاهی درجه علمی بگیرد.[۱] تا اینکه سرانجام از دانشگاه تهران در رشته حقوق سیاسی فارغ‌التحصیل شد. او به زبان‌های فرانسه و روسی مسلط بود.[۲]

نمایندگی و سناتوری[ویرایش]

حسن اکبر با رسیدن به سی سالگی که حداقل سن برای نمایندگی مجلس بود، در سال ۱۳۲۰ نامزد نمایندگی از بندر پهلوی شد. نماینده بندر پهلوی در آن تاریخ، قائم‌مقام‌الملک رفیع بود که مغضوب رضا شاه و زندانی و از میدان رقابت انتخاباتی به در شده بود. اکبر به دوره سیزدهم مجلس شورای ملی راه یافت که مدت کوتاهی پس از اشغال ایران و کناره‌گیری رضا شاه از قدرت آغاز شد.

در انتخابات دوره بعد مجلس که از قائم‌مقام‌الملک رفیع اعاده حیثیت شد و او خود را بار دیگر نامزد نمایندگی از بندر پهلوی کرد، حسن اکبر در حوزه انتخابیه فومن نامزد شد و به مجلس رفت. دوره‌های پانزدهم و شانزدهم نیز نماینده رشت شد. در سال ۱۳۳۲ به مجلس سنا رفت و تا پایان عمر که در آستانه انقلاب به بیماری سرطان گذشت، شش دوره سناتور گیلان بود.

زندگی شخصی[ویرایش]

حسن اکبر از مالکان درجه اول گیلان بود، ولی پس از اجرای قانون اصلاحات ارضی املاکش تقسیم شد. او مردی شوخ‌طبع، بذله‌گو، محافظه‌کار و بی‌آزار توصیف شده که کمک به مردم از خصوصیات ذاتی‌اش بود، در خوشگذرانی و سرگرمی افراط می‌کرد؛ به طوری که جان خود را بر سر افراط در استعمال مواد مخدر گذاشت. از دوستان شبانه محمدرضا شاه و در بازی پوکر، پای ثابت بود.[۱]

اکبر با ویکتوریا مسعود فرزند صارم الدوله پسر ظل السلطان و نوه ناصرالدین شاه ازدواج کرد.

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد سوم. تهران: نگاه. ص. ۱۶۹.
  2. نمایندگان گیلان از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی- م پ جکتاجی، هومن یوسفدهی- 1394