حزب کمونیست ایران (مارکسیست-لنینیست-مائوئیست)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حزب کمونیست ایران (مارکسیست-لنینیست-مائوئیست)
کوته‌نوشتحکا (م.ل.م)
بنیان‌گذاری۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۰ (۱ مه ۲۰۰۱)
پیشیناتحادیه کمونیست‌های ایران
روزنامهحقیقت
آتش
بذر
جهانی برای فتح
مرام سیاسیکمونیسم
مارکسیسم-لنینیسم-مائوئیسم
انترناسیونالیسم
سنتز نوین
فمینیسم مارکسیستی
طیف سیاسیچپ
وابستگی بین‌المللیپیشتر:
جنبش انقلابی انترناسیونالیستی
وبگاه

حزب کمونیست ایران (مارکسیست-لنینیست-مائوئیست) حزبی سیاسی است که علیه جمهوری اسلامی ایران و برای کسب قدرت سیاسی در ایران با هدف برپایی کمونیسم جهانی فعالیت می‌کند و بخشی از سازمان جهانی «جنبش انقلابی انترناسیونالیستی» است.

این حزب ادامهٔ سازمانی مائوئیستی «اتحادیه کمونیست‌های ایران» است. این حزب علاوه بر چاپ بعضی کتب، نشریاتی چون «حقیقت» ، «آتش» و «جهانی برای فتح» را هر چند وقت یک‌بار منتشر می‌کند و در خارج از کشور با شرکت در تظاهرات‌های مختلف فعالیت می‌کند.[۱]

عضویت در جنبش انقلابی انترناسیونالیستی[ویرایش]

حکا (م ل م) به واسطهٔ عضویت در جنبش انقلابی انترناسیونالیستی با احزاب کمونیست و مائوئیست کشورهای بسیاری نزدیکی داشت. مهم‌ترین این‌ها حزب کمونیست انقلابی آمریکا به رهبری باب آواکیان است که با سنتز علمی موج اول مبارزات طبقاتی جهانی و تکیه بر نکات عمدتا درست و علمی آن و گسست از برخی جوانب غیر عمده اما ناصحیح آن سعی کرده است در قالب «سنتز نوین کمونیسم» تئوری علمی مارکسیسم را ارتقا داده و سلاح لازم در زمینه تغییر انقلابی و بنیادین جامعه طبقاتی سرمایه‌داری امپریالیستی کنونی را فراهم کند. حزب کمونیست ایران مارکسیست-لنینیست-مائوئیست با پذیرش این تئوری صحیح انقلابی و به کاربستن آن در جهت تعیین استراتژی و راه انقلاب در ایران فعالیت‌های انقلابی خود را سازمان داده‌است.

قانون اساسی جمهوری سوسیالیستی نوین ایران[ویرایش]

حزب کمونیست ایران (م ل م) برای تصور جامعه نوین سوسیالیستی، برای تصور جامعۀ عاری از بهره‌کشی و ستم، سند قانون اساسی جمهوری سوسیالیستی نوین ایران را به عنوان تنها آلترناتیو واقعی و ممکن برای تغییر بنیادین جامعه و ساختن روابط نوین ارائه داده است. سندی که ماهیت و فرم دولت جمهوری سوسیالیستی پیشنهادی حزب را روشن می‌کند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

  • واقعه ۶ بهمن آمل از مجموعه فعالیت های علیه جمهوری اسلامی است که در سال ۱۳۶۰ سرکوب شد. جمهوری اسلامی در این سال بخش بزرگی از اپوزیسیون خود را سرکوب کرد. در این واقعه فعالین حزب کمونیست ایران (م-ل) در شهر آمل دست به یک حمله مسلحانه علیه دولت زدند.

منابع[ویرایش]

  1. «تاريخچه ی حزب – حزب کمونیست ایران». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ آوریل ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۰-۲۱.