حجیج بزرگ
 |
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | کرمانشاه |
| شهرستان | پاوه |
| بخش | بخش نوسود |
| دهستان | سیروان |
| نام محلی | هجیج |
| نام‌های دیگر | کوسه هجیج |
| نام‌های قدیمی | حجیج |
  هجیج | |
| مردم | |
| جمعیت | ۳۲۱ نفر (سرشماری ۹۵) |
| کد آماری | ۰۵۱۸۳۳ |
هجیج، روستایی از توابع بخش نوسود شهرستان پاوه در استان کرمانشاه ایران است. روستای هجیج به زبان کردی گویش هورامی صحبت می‌کنند. این روستا در کنار سد داریان است. این روستا با وجود طبیعت بکر و زیبا و فرهنگ و معماری خاص خود سالانه گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند<روستای هجیج تا اوایل سال 1393 یک روستای بزرگتری بود که با احداث سد نیمه بیشتر روستا تخلیه و زیر سد رفت و مردم روستا به شهرستان های اطراف مهاجرت اجباری کردند واکنون این روستا به مکانی گردشگری بسیار پر رفت وامد شده که سالانه مسافران زیادی از ان دیدن می کنند[ویرایش]
بقعه ی امامزاده سید عبیدالله[ویرایش]
در این روستا بقعه ای به نام امزاده سید عبیدالله وجود دارد که متعلق به یکی از فرزندان امام موسی کاظم است. این روستا در بین مردم هجیج از احترام خاصی برخوردار است. مردم این روستا بیشتر نذورات و اعمال زیارتی خودشان را در این امامزاده انجام می دهند.
چشمه آب معدنی بل که سرچشمهٔ کوتاه‌ترین رودخانه جهان و همچنین یکی از پرآب‌ترین چشمه‌های جهان است، در این روستا وجود دارد.[ویرایش]
علت نام گذاری روستای هجیج[ویرایش]
علت نام گذاری این روستا، قرار گرفتن آن در مکانی که به آن هجیج گفته می شود، معنای این واژه دره ی سرسبز و عمیق است و از آنجا که این روستان در این دره قرار دارد به آن هجیج گفته می شود.
بهترین زمان سفر به روستای هجیج[ویرایش]
شرایط آب و هوایی که این روستا داراست، معتدل و کوهستانی است و در فصول گرم سال آب و هوای معتدلی در آن برقرار است. فصل بهار گل های رنگارنگ و بی نظیری بر روی دامنه های کوه های این منطقه می روید و فضای دیدنی در آن به وجود می آید. فصل زمستان اما سرمای سختی در این روستا برقرار است
جمعیت[ویرایش]
این روستا در دهستان سیروان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۶۰۳ نفر (۱۶۳خانوار) بوده‌است. بخشی بزرگ از مردم هجیج در شهر پاوه و بخشی دیگر در شهر مریوان زندگی می‌کنند.
آثار باستانی[ویرایش]
- آرامگاه امامزاده عبدالله. او فرزند موسی کاظم و برادر علی بن موسی الرضا است. نام و نسب او را از بحر الانساب یافته‌اند. پس از مرگ پدر در زندان هارون، با یکی از برادرانش (اسماعیل) به این کوهستان‌ها پناه آورده‌است. پس از مدتی برادرش به ده اسپریس در نزدیکی پاوه رفته ولی خود اینجا می‌ماند و یارانی گردش را فرا می‌گیرند و پس از مرگ نیز در همین روستا به خاک سپرده می‌شود.[۱]
- حوض خانه هجیج - مربوط به سده‌های متاخر دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۴۸۵۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
- چله خانه هجیج - مربوط به سدهٔ ۲ ه. ق. است و در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۴۸۵۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
- آثار سکونت انسان در بررسی‌ها و کاوشهای باستان‌شناسی در اطراف روستای هجیج، ناو و اسپریز یافت شده و مربوط به دوران پارینه سنگی است که طبق گزارش باستان شناسان بیش از چهل هزار سال تا حدود ۱۲ هزار سال قدمت دارند. آثار کشف شده شامل ابزارهای سنگی غارنشینان اولیه، استخوان حیوانات شکار شده که بیشتر متعلق به بز کوهی بوده و بقایای اجاق است که در چند غار از جمله گیلوان و مرو دارای کشف شده‌است. طبق نظر باستان شناسان انسان‌های نئاندرتال که اسکلت آن‌ها در غارهای بیستون و شانیدر یافت شده در پیش از چهل هزار سال پیش در این منطقه می‌زیستند و پس از انقراض آن‌ها انسان هوشمند جدید در این منطقه سکنا گزیده‌است که آثار آن‌ها در غار کناچه کشف شده‌است
منابع[ویرایش]
- «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.
موضوعهای مرتبط با شهرستان پاوه | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | این یک مقالهٔ خرد یک روستا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |