حجله

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حجله، اتاقی است که معمولاً عروس و داماد، شب زفاف خود را در آن می‌گذرانند. در گذشته، حجله معمولاً اتاقی صندوقخانه مانندی بود و برای این‌که زنان، عروس و داماد را نبینند، حتی‌المقدور بدون پنجره بود. دیوارهای حجله نقاشی می‌شد و تصاویر شیرین و فرهاد را بر روی آن می‌کشیدند.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. از خشت تا خشت. محمود کتیرایی. مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی. ۱۳۴۵ تهران