جمالای شیرازی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حاجی جمال بن ملک محمد شیرازی معروف به جمالا از خوشنویسان صاحب‌نام ایران و هند در سده یازدهم هجری است .

جمالا برادر «شمسا» مشهور به بیتی است. او شعر می‌گفت و از کاتبان قرآن در قرن یازدهم هجری به‌شمار می‌آید. او خط نستعلیق را خوش می‌نوشت و شاگرد میر عماد خوشنویس بزرگ بود که پس از مرگ او از اصفهان به شبه قاره هند رفت و ملازمت امرای آن دیار را اختیار کرد و مدتی در آنجا بود و همانجا در گذشت.

آثار[ویرایش]

در کتابخانه کاخ گلستان تهران دو نمونه از خط او با رقم و تاریخ ۱۰۸۹هجری، ۱۰۹۶هجری موجود است که یکی از این دو، کتاب کشکول شیخ بهائی است.

منابع[ویرایش]

  • فضایلی، حبیب‌الله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش. ص ۵۳۸
  • بیانی، مهدی. احوال و آثار خوشنویسان. انتشارات علمی، تهران چاپ دوم ۱۳۶۳ش ج ۱ ص ۱۲۶ و ۱۲۷