جریان خون کلیوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جریان خون کلیوی شاخصی در فیزیولوژی کلیه است که مقدار حجمی از پلاسمای خون که در واحد زمان به کلیه می‌رسد را می‌سنجد. و با استفاده از فرمول فلیکر قابل اندازه‌گیری است:

RPF:فلو پلاسما کلیه
U_x: غلظت ماده x در ادرار
V: فلوی ادرار
P_a: غلظت شریانی ماده x
P_v: غلظت وریدی ماده x

اندازه‌گیری[ویرایش]

در عمل از کلیرنس PAH برای محاسبه جریان مؤثر پلاسما کلیه (eRPF) استفاده می‌شود. PAH یا (para-aminohippurate) بدون بازجذب در نفرون فیلتر می‌شود. در دوزهای پایین غلظت وریدی PAH صفر است ولی در عمل eRPF حدوداً ده درصد RPF را کمتر تخمین می‌زند.

با توجه به فرمول کلیرنس کلیه:

eRPF برای PAH به صورت زیر خواهد بود:

منابع[ویرایش]

  • Boron, Walter F.، Boulpaep, Emile L. (2005). Medical Physiology: A Cellular and Molecular Approach. Philadelphia, PA: Elsevier/Saunders. ISBN 1-4160-2328-3.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  • Eaton, Douglas C.، Pooler, John P. (2004). Vander's Renal Physiology (8th edition ed.). Lange Medical Books/McGraw-Hill. ISBN 0-07-135728-9. {{cite book}}: |edition= has extra text (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)