جرج پتن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از جرج پاتون)
«زخم خورده قدیمی»
«پیرمرد»

جورج اسمیت پاتن ( ژنرال اس پاتن )
زاده۱۱ نوامبر ۱۸۸۵
سان گابریل، کالیفرنیا
درگذشته۲۱ دسامبر ۱۹۴۵ (۶۰ سال)
هایدلبرگ، آلمان
مدفن
درجه ژنرال
یگان واحد سواره نظام
فرماندهیارتش هفتم ایالات متحده
ارتش مرکزی ایالات متحده
ارتش پانزدهم ایالات متحده
فرماندهی ها
هنگ ۶۶ زره پوش
سواره نظام سوم
سواره نظام پنجم
لشکر دوم زرهی
سپاه یکم زره پوش
مرکز آموزشی صحرا
سپاه دوم
جنگ‌ها و عملیات‌هاعملیات پانچو بی‌یا
نبرد سن میګولیتو
جنگ جهانی اول
نبرد سنت میهیل
تهاجم آرگون
جنگ جهانی دوم
عملیات مشعل
نبرد شمال آفریقا
نبرد تونس
تهاجم متفقین به سیسیل
عملیات لورن
تهاجم آردنن
عملیات راینلند
تهاجم آلمان
نشان‌هاصلیب خدمات برجسته
نشان خدمات برجسته
ستاره نقره‌ای
لژیون افتخار
ستاره برنزی
پرپل هارت
خلاصه خدمات جورج اسمیت پتن
فرزندانجورج پتن (۱۹۲۳ - ۲۰۰۴)
جان کی واترز (پسر خوانده)
امضاء

جرج پَتِن (جورج پاتون) (انگلیسی: George Smith Patton, Jr.؛ زاده ۱۱ نوامبر ۱۸۸۵ – درگذشته ۲۱ دسامبر ۱۹۴۵) یک فرد نظامی اهل ایالات متحده آمریکا بود که در هر دو جنگ جهانی شرکت داشت. وی بیشتر به خاطر فرماندهی ارتش هفتم ایالات متحده در جنگ جهانی دوم شهرت دارد.

جوانی[ویرایش]

جورج اسمیت پتن در ۱۱ نوامبر ۱۸۸۵ در سان گابریل، کالیفرنیا در یک خانواده بزرگ ویرجینیایی به دنیا آمد. خانواده پتن سنت طولانی مدتی نظامی داشت و او نیز این سنت را حفظ کرد و در سال ۱۹۰۹ از آکادمی نظامی ایالات متحده فارغ‌التحصیل شد[۱] و در سال ۱۹۱۳ به عنوان ستوان سواره نظام در اردوگاه ژنرال جان جی. پرشینگ در مکزیک خدمت کرد.

جنگ جهانی اول[ویرایش]

با شروع جنگ جهانی اول پتن به انگلستان اعزام شد[۲] و سپس در خطوط مقدم جنگ جهانی اول در سپاه زرهی ارتش آمریکا مقابل آلمانها در نبردهای سنت میهیل و آرگون قرار گرفت که این اولین تجربه استفاده او از تانک بود که باعث شد به کاربرد تانک در میدان نبرد و سرعت عمل آن علاقه‌مند شود .[۳]

جنگ جهانی دوم[ویرایش]

در جریان جنگ جهانی دوم، پتن به عنوان معروفترین فرمانده تانک شناخته شد. در ژوئیه ۱۹۴۰ او به عنوان فرمانده هنگ ۶۶ زره پوش منصوب شد و روشهای گوناگونی را را برای استفاده از تانک طراحی کرد. در ۱۹۴۱به فرماندهی لشکر دوم زرهی انتخاب شد و پس از حمله به پرل هاربر به او فرماندهی زره پوش یکم سپاه نیز اعطا شد .[۴] او همچنین، پس از مدتی، مرکز آموزشی صحرا را نیز در کالیفرنیا سازماندهی کرد.

در آفریقا[ویرایش]

پتن فرماندهی نیروهایی آمریکایی در شمال آفریقا را بر عهده داشت نیروهای او در سال ۱۹۴۲ در الجزایر پیاده شدند و به همراه نیروهایی انگلیسی طی نبردهای همچون عملیات مشعل، نبرد شمال آفریقا و نبرد تونس ژنرال اروین رومل را شکست دادند .[۵][۶]

ارتقا درجه[ویرایش]

پتن در سال ۱۹۴۳ به درجه ژنرال چهار ستاره ارتقا مقام یافت و به فرماندهی ارتش هفتم ایالات متحده منصوب شد. پتن در همان سال وارد نبرد سیسیل شد و در نهایت به تصرف خاک سیسیل انجامید.

جبهه غربی[ویرایش]

در ۱ اوت ۱۹۴۴، جورج پتن نبرد خود را از شمال غربی فرانسه آغاز کرد و تا ماه نوامبر همان سال در طی نبرد لورن تمام شمال فرانسه را از آلمان بازپس گرفت و به شهر نانسی رسید که دیوار دفاعی آلمان‌ها بود .[۷] پس از آن نبردهای آردنن و راینلند را سازماندهی کرد که موفقیت‌آمیز بود. در سال ۱۹۴۵ نیروهای او به نیروهای ارتش مرکزی ایالات متحده پیوستند و تهاجم آلمان را شکل دادند که در نهایت به اشغال آلمان نازی بدل شد.

خصوصیات اخلاقی[ویرایش]

جورج پتن در مقابل بی‌باکی‌هایش در میدان نبرد به گفتهٔ سربازان اخلاق خوبی نداشت او در اوت سال ۱۹۴۳ یک سرباز آمریکایی را که در بیمارستان به دلیل شوکه شدن بستری بود زیر مشت و لگد گرفت و به شدت مصدوم کرد همچنین مرتب از مقامات به دلیل نازی‌زدایی ها انتقاد می‌کرد و به دلیل همین انتقادها در اکتبر سال ۱۹۴۵ از فرماندهی ارتش مرکزی ایالات متحده برکنار شد.

مرگ[ویرایش]

ژنرال پتن پس از یک تصادف مشکوک با اتومبیل در نزدیکی مانهایم به شدت مجروح شد و به بیمارستان شهر هایدلبرگ منتقل شد که به علت جراحات زیاد در ۲۱ دسامبر ۱۹۴۵ در سن ۶۰ سالگی درگذشت.

مجسمه جورج پتن در آکادمی نظامی ایالات متحده

مرگ سربازان در میدان جنگ[ویرایش]

در مورد مرگ‌های تعامدی و کارهایی شبیه به عملیات انتحاری او کاملاً مخالف بود و سربازان را از این کار نهی می‌کرد. جمله مشهوری از او نقل است که گفته «این کار مردن برای کشورتان نیست، بلکه در حقیقت یک زحمت برای ارتش است که باید پسرِ یک زن بدکارِ دیگر را جهت نبرد در میدان بیابد»[۸]

فیلم[ویرایش]

در سال ۱۹۷۰ فیلمی با اسم «پتن» ساخته شد که زندگی این ژنرال را روایت می‌کرد این فیلم برندهٔ ۷ جایزهٔ اسکار شد.[۹]

گالری[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Patton, George S. (1914). Saber Exercise 1914. Washington, D.C.: Government Printing Office. pp. 1–66. ISBN 978-1-941656-32-7.
  2. Axelrod 2006, p. 47.
  3. D'Este 1995, pp. 204–208.
  4. Brighton 2009, pp. 82–83.
  5. Axelrod 2006, pp. 98–99.
  6. Brighton 2009, p. 188.
  7. Ambrose 2007, pp. 162–164.
  8. موری، دیوید (۱۳۹۲). بازاریابی تهاجمی. تهران: انتشارات بازاریابی. صص. ۱۰۵. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۹۸۲-۰۸-۳.
  9. «www.nazicenter.com». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون[ویرایش]