جبهه‌زایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جبهه‌زایی (frontogenesis) شکل‌گیری اولیهٔ یک جبهه هوا یا منطقهٔ جبهه‌ای است و عموماً افزایش گرادیان افقی خواص توده‌هوا، به‌ویژه چگالی آن و گسترش سیماهای مربوط به میدان باد که یک جبهه را مشخص می‌کند. در جبهه‌زایی سرانجام دو جبهه هوا، یکی سرد و دیگری گرم ایجاد می‌شوند.

تابع جبهه‌زا[۱] معیار حرکت‌شناسی گرایش شارش در یک توده‌هوا برای افزایش شیب افقی دمای پتانسیل پایستار است.

جبهه‌زایی عکس روند جبهه‌زدایی است.

منابع[ویرایش]

  • مجموعهٔ واژه‌های مصوّب فرهنگستان زبان فارسی تا پایان سال ۱۳۸۹.
  • Holton, J. R. (2004). An introduction to dynamic meteorology. (4 ed. , Vol. 88, pp. 269–276). San Diego, CA: Academic Press.
  1. frontogenetical function