جان لیمبرت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان لیمبرت
در سال ۲۰۱۰
نام هنگام تولدJohn W. Limbert
زادهٔ۱۹۴۳
واشینگتن، دی.سی.
محل تحصیلدانشگاه هاروارد
پیشهدیپلمات
همسر(ها)پروانه طبیب‌زاده

جان لیمبرت (به انگلیسی: John Limbert) متولد واشنگتن دی سی، دیپلمات آمریکایی است. وی دستیار معاون وزیر امور خارجه آمریکا و مسئول میز ایران در این وزارتخانه، سفیر سابق آمریکا در موریتانی،[۱] و از گروگان‌های حبس شده در تصرف سفارت آمریکا در تهران در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ است.

زندگی[ویرایش]

جان لیمبرت متولد واشنگتن دی سی است. او از دانشگاه هاروارد در زمینه تاریخ و مطالعات خاورمیانه دکترا دارد. وی در سال ۱۹۶۲ برای اولین بار و در زمانی که والدینش برای نمایندگی ایالات متحده آمریکا برای توسعه بین‌المللی کار می‌کردند به ایران سفر کرد. لیمبرت قبل از این‌که به وزرات امور خارجه آمریکا بپیوندد در حد فاصل سال‌های ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۶ به عنوان داوطلب در سپاه صلح در ایران بود. او مدتی نیز در دانشگاه شیراز تدریس نمود.

لیمبرت در سال ۱۹۷۳ به وزارت امور خارجه آمریکا پیوست و در الجزایر، جیبوتی، ایران، عربستان و امارات متحده عربی خدمت کرد. وی آخرین دیپلمات آمریکایی در سفارت این کشور در تهران بود که در جریان تسخیر سفارت، به دست دانشجویان به گروگان گرفته شد. وی در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ سفیر آمریکا در موریتانی بود.

او هم‌اکنون استاد[۲] علوم سیاسی آکادمی نیروی دریایی آمریکا است.

شیراز[ویرایش]

لیمبرت در سال ۱۹۶۸ در دانشگاه شیراز مشغول به تدریس شد. او میهمان مؤسسه خاورشناسی آسیا (زیر نظر دکتر فرهنگ مهر و آرتور پوپ) بود و مدت ۴ سال در شیراز اقامت کرد. لیمبرت همسری ایرانی با نام پروانه طیب زاده دارد و به زبان فارسی مسلط است.[۳] لیمبرت از سالیان خود در شیراز (و سکونت خود در کوچه دژبان خیابان زند) به عنوان بهترین سال‌های خود در ایران نام می‌برد. او شاگرد ریچارد فرای بود (فرای استاد مشاور او بود).[نیازمند منبع]

گروگان‌گیری سفارت آمریکا[ویرایش]

لیمبرت، گروگان‌گیری آمریکاییان را «یک کار زشت» می‌داند، و گروگان‌گیرها را به «عابد و زاهد مسلمان‌ها» (گربهٔ پس از توبه) در موش و گربه نوشتهٔ عبید زاکانی تشبیه کرده‌است.[۴] وی در خاطراتش بازنده تصرف سفارت آمریکا را نه آمریکاییان که خود مردم ایران می‌داند. او هم‌چنین به معصومه ابتکار، یکی از دست‌اندرکاران ماجرای گروگان‌گیری گفته که «انقلاب خوبی داشتین، اما خرابش کردین».[۴]

آثار[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «Appendix 4: Clinton Appointments, Chief of Mission Positions (and USUN Deputies)». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ آوریل ۲۰۰۲. دریافت‌شده در ۲۱ آوریل ۲۰۰۲.
  2. NIAC - National Iranian American Council - John Limbert - NIAC Board of Advisors
  3. سی سال پس از انقلاب؛ گروگان پیشین چه می‌گوید؟ رادیو فردا
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Optimistic future | Iranian.com

پیوند به بیرون[ویرایش]