ثابت کوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ثابت کوری یک ثابت مربوط به مواد است که پذیرفتاری مغناطیسی آن‌ها را به دما مرتبط می‌سازد. ثابت کوری در دستگاه یکاهای SI چنین بیان می‌شود:

[۱]

که در آن نفوذپذیری مغناطیسی، تعداد مولکول‌ها یا اتم‌های مغناطیسی در واحد حجم ٬ عامل جی لانده، ، (9.27400915e-24 J/T or A·m۲) مگنتون بور، عدد کوانتومی تکانه زاویه‌ای و ثابت بولتزمان است.

برای یک سامانهٔ دومرحله‌ای با گشتاور مغناطیسی رابطه می‌شود:

این ثابت، در قانون کوری استفاده می‌شود. این قانون می‌گوید که برای یک میدان مغتاطیسی با شدت ثابت، مغناطش یک ماده تقریباً رابطه‌ای معکوس با دما دارد:

این رابطه اولین بار توسط پیر کوری به دست آمد.

به دلیل رابطه بین پذیرفتاری مغناطیسی و و :

این رابطه نشان می‌دهد که برای سامانه‌ای پارامغناطیسی از گشتاورهای مغناطیسی غیربرهم‌کنش‌کننده ٬مغناطش با رابطه معکوس دارد.

نوشتارهای مرتبط[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Kittel, Charles (2005). Introduction to Solid State Physics, 8th Edition. Wiley. pp. ۳۰۴. ISBN 0-471-41526-X.