تقسیم‌بندی سه‌گانه اعصار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تقسیم‌بندی سه‌گانه اعصار
عصر تاریخی
دوره لا تن   نیاتاریخ
دوره هالشتات
عصر آهن
  پسین  
میانه
پیشین
عصر برنز
دوران نوسنگی عصر مس  
نوسنگی با سفال پیشاتاریخ
نوسنگی پیش از سفال ب
نوسنگی پیش از سفال آ
میان‌سنگی میان‌سنگی، فراپارینه‌سنگی
پارینه‌سنگی پسین
میانه
پیشین
عصر سنگ

تقسیم‌بندی سه‌گانه اعصار، تقسیم‌بندی دوران پیش از تاریخ (پیشاتاریخی) به سه عصر پی‌درپی «سنگ» و «مفرغ (برنز)» و «آهن» است، بر مبنای مادهٔ اصلی ماندگاری که برای ابزارسازی در هر یک از این سه عصر به‌کار گرفته شده‌است. به آن، «توالی سه‌گانهٔ اعصار» نیز گفته‌اند.

این اعصار، این‌گونه نام‌گذاری شده‌اند:

  • عصر سنگ از حدود ۳.۳ میلیون سال قبل[۱] تا هزاره سوم پیش از میلاد.
  • عصر برنز از حدود ۳۳۰۰ پ.م تا حدود ۱۲۰۰ پ.م
  • عصر آهن از حدود ۱۲۰۰ پ.م

این نظام، مناسب‌ترین نظام برای شرح پیشرفت جوامع اروپایی و مدیترانه‌ای است؛ هرچند برای شرح دیگر جوامع نیز به‌کار می‌رود. این نظام به دلیل فناوری‌محوری شدیدش، مورد انتقاد نیز قرار گرفته‌است.

منابع[ویرایش]

  1. "Stone Age | Definition, Tools, Periods, Peoples, Art, & Facts | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). 2024-02-27. Retrieved 2024-02-29.
  • ویکی‌پدیای انگلیسی، ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۰۹.