تست عدم تعادل انتقالی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تست عدم تعادل انتقالی یک آزمون ارتباط مبتنی بر خانواده‌است که وجود همبستگی ژنی (به انگلیسی: genetic linkage) را بین یک مارکر ژنتیکی و یک صفت بررسی می‌کند. یک ویژگی مهم این آزمون این است که همبستگی ژنی را فقط در حضور ارتباط ژنتیکی (به انگلیسی: genetic association) شناسایی می‌کند. ارتباط ژنتیکی می‌تواند ناشی از ساختار جمعیت باشد، درحالیکه همبستگی ژنی تحت تاثیر ساختار جمعیت قرار نمی‌گیرد و این باعث می‌شود تا تست عدم تعادل انتقالی تحت تاثیر ساختار جمعیت قرار نگیرد.

منابع[ویرایش]