ترک‌های لیبی (ترکی استانبولی: Libya Türkleri) به شهروندان ترک کشور لیبی گفته می‌شود. ترک‌ها در طول امپراطوری عثمانی لیبی را تحت استعمار و سلطه سیاسی خود داشتند به عنوان نتیجه «کولوگلیس»[۴] پدید آمده است. که سیر تکاملی مهاجرت ترک‌ها از آناتولی به لیبی و ازدواج مردان ترک با زنان عربشمال آفریقا بودند.[۵] نخستین حضور ترک‌ها در سرزمین کنونی لیبی به سال ۱۵۵۱ باز می‌گردد.[۶] همچنین مهاجرت‌هایی پراکنده‌ای از ترکیه نوین بعد از سال ۱۹۵۷ به لیبی صورت گرفته‌است. در سال ۱۹۳۶، حدود ۳۵ هزار نفر ترک در لیبی شمارش شده بودند.[۱] که حدود ۳۰ هزارنفر از آنان در سواحل طرابلس سکونت داشتند.[۶]
Ahmida, Ali Abdullatif (2002), The Making of Modern Libya: State Formation, Colonization, and Resistance, SUNY Press, ISBN1-4384-2891-X.
Dupree, Louis (1958), "The Non-Arab Ethnic Groups of Libya", Middle East Journal, 12 (1): 33–44
Ergener, Reşit (2002), About Turkey: Geography, Economy, Politics, Religion, and Culture, Pilgrims Process, ISBN0-9710609-6-7.
Fuller, Graham E. (2008), The New Turkish Republic: Turkey as a pivotal state in the Muslim world, US Institute of Peace Press, ISBN1-60127-019-4.
Harzig, Christiane; Juteau, Danielle; Schmitt, Irina (2006), The Social Construction of Diversity: Recasting the Master Narrative of Industrial Nations, Berghahn Books, ISBN1-57181-376-4.
Malcolm, Peter; Losleben, Elizabeth (2004), Libya, Marshall Cavendish, ISBN0-7614-1702-8.
Pan, Chia-Lin (1949), "The Population of Libya", Population Studies, 3 (1): 100–125
Papademetriou, Demetrios G.; Martin, Philip L. (1991), The Unsettled Relationship: Labor Migration and Economic Development, Greenwood Publishing Group, ISBN0-313-25463-X.
Sirageldin, Ismail Abdel-Hamid (2003), Human Capital: Population Economics in the Middle East, American University in Cairo Press, ISBN977-424-711-6.
Stone, Martin (1997), The Agony of Algeria, C. Hurst & Co. Publishers, ISBN1-85065-177-9.
