ترک‌های بریتانیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ترک‌های بریتانیا
تظاهرات ترک‌های بریتانیا در لندن مرکزی.
مناطق با جمعیت چشمگیر
لندن
بیرمنگامهرتفوردشرلوتونمنچسترشفیلد و میدلند شرقی
زبان‌ها
انگلیسی بریتانیاییترکی (شامل لهجه ترکی قبرسی)
دین
اسلام و (جمعیت قابل توجهی سکولار)

a شامل افرادی که در ترکیه متولد شده‌اند به استثنای زادگان ترک در بریتانیا و از دو منشاء ترک.[۱]
b شامل ۱۵۰٬۰۰۰ ترک, ۳۰۰٬۰۰۰ ترک‌های قبرس, و همچنین گروه‌های کوچک‌تری از اقلیت‌های ترک مانند ترک‌های بلغارستان و ترک‌های رومانیا.[۲]

ترک‌های بریتانیا یا بریتانیایی‌های ترک (انگلیسی: British Turks; ترکی استانبولی: Birleşik Krallık'taki Türkler‎) شاخه‌ای از ترک‌های استانبولی هستند که در گذر زمان به بریتانیا مهاجرت کرده‌اند. ممکن است ترک‌های بریتانیا در موطن خود زاده شده‌باشند، یا در بریتانیا از والدینی به صورت یک رگه و دورگه ترک متولد شده‌باشند.

پیشینه[ویرایش]

پیشینه نخستین مهاجرت ترک‌ها به دوران امپراطوری عثمانی و قرن ۱۶اُم و ۱۷اُم میلادی بازمی‌گردد.[۴][۵] دیگر مهاجرت ترک‌ها از جزیره قبرس شروع شد، که عده‌ای از ترک‌های قبرس برای کار و بعدتر در طول جنگ قبرس، که ترک‌ها در حوادث کریسمس خونین مجبور به ترک خانه و کاشانه خود در قبرس شدند و به بریتانیا پناهنده و مهاجرت کردند. سپس در نیم قرن اخیر که مهاجرت‌های جدیدی از سوی اهالی دولت ترکیه به اروپا با ارسال نیروی کار آغاز گردید، که در این بین نیز ترکان زیادی از ترکیه به بریتانیا کوچ کردند.[۶]

علی کمال از روشنفکران ترک که در دوران امپراطوری عثمانی به بریتانیای کبیر مهاجرت کرد.

جمعیت[ویرایش]

امروزه حدود ۵۰۰،۰۰۰ نفر از مردم بریتانیا را قومیت ترک تشکیل می‌دهد.[۷][۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲] که حدود ۳۰۰،۰۰۰ تن از آنان را ترک‌های قبرسی و حدود ۱۵۰،۰۰۰ را ترکان اهل ترکیه و مابقی ترک‌ها را گروه‌های کوچکی از جوامع ترک‌های مقدونیه، ترک‌های بلغارستان، ترک‌های رومانی، ترک‌های تراکیه غربی تشکیل می‌دهند.[۳][۱۳][۱۴] اخیراً تعدادی از ترک‌های آلمان و ترک‌های هلند نیز به بریتانیا مهاجرت کرده‌اند.[۱۵]

فرهنگ[ویرایش]

ارزش‌های سنتی خانوادگی در بین جوامع ترک‌های بریتانیا بسیار مهم در نظر گرفته می‌شود.[۱۶] به مقوله ازدواج نیز تأکید می‌شود.[۱۶] بنابراین ازدواج و داشتن خانواده به عنوان هویت ترکی به‌شمار می‌رود.[۱۶] والدین سعی در نگه‌داشتن ارزش‌های فرهنگی بر روی نسل جوان به عنوان حفظ ارزش‌های سنتی باور دارند.[۱۷] جوانان ترک در مدارس شروع به یادگیری زبان و ادبیات، فرهنگ رقص، غذا و تاریخ ترکی می‌کنند.[۶] ولی حضور در بریتانیا بالطبع باعث نفوذ فرهنگ و آمیختگی با باورهای اهالی بریتانیا می‌شود.[۱۸]

سفارت ترکیه در میدان بلگراو لندن (چپ) و دفتر رسمی جمهوری ترک قبرس شمالی در میدان بدفورد لندن (راست).

زبان[ویرایش]

زبان ترکی به عنوان زبان اصلی در میان جامعه ترک بریتانیا سخن گفته می‌شود، اما گویش ترکی قبرسی نیز به‌طور گسترده‌ای در میان جامعه آنان تکلم می‌شود. نسل اول و مهاجران اخیر اغلب زبان ترکی را روان صحبت می‌کنند.[۱۹][۲۰] به دلیل آمیختگی زبان ترکی و زبان انگلیسی در بین نسل دوم و سوم ترک، به زبانی با نام زبان آنگلو-ترکی که (به انگلیسی: Anglo-Turkish) نامیده می‌شود، باعث به وجود آمدن چنین لهجه‌ای در زبان آنان شده‌است.[۱۹]

دین[ویرایش]

جشنواره ترکی در لندن
مسجد سلیمانیه در منطقه دالستون لندن.

اکثریت قاطع ترک‌ها را مسلمانان اهل سنت تشکیل می‌دهند که به عنوان بخشی از هویت ترکی خود بدان می‌نگرند، ولی در بین آنان افرادی سکولار نیز یافت می‌شود.[۲۱] که عمدتاً فقدان دانش در مورد اصول اساسی اسلام در نسل جوان وجود دارد.[۱۸] با این حال اکثریت جوانان ترک به دین اسلام اعتقاد دارند و دین اسلام را به صورت باور سنتی که جزء ارزش‌های سنتی ترک‌ها و معمولاً به‌طور نمادین می‌نگرند.[۱۸] نخستین مسجد ترک‌ها در سال ۱۹۷۷ توسط عده‌ای از ترک‌های قبرسی در لندن و با نام مسجد شاگ‌لول (به انگلیسی: Shacklewell Lane Mosque) گشایش یافت.[۲۲] بعدتر مسجد عزیزیه[۲۳] و مسجد سلیمانیه نیز توسط جامعهٔ ترک‌های بریتانیا بنا شد.[۲۴] با این حال، مساجدی در خارج از لندن نظیر مسجد سلیمیه منچستر، مسجد حمیدیه در لستر و مسجد عثمانیه در استوک-آن-ترنت توسط ترک‌ها ساخته شده‌است.[۲۵]

رسانه[ویرایش]

ترک‌ها با توجه به جمعیت نیم میلیونی، دارای رسانه‌های مختلفی به شرح ذیل می‌باشند:

  • روزنامه
  • زمان
  • توپولوم
  • اولای
  • لوندرا
  • اروپا
  • مجلات
  • آدا آکتوئل
  • بی-ان
  • جشنواره-فیلم‌سازی
  • جشنواره فیلم ترکی لندن
  • رادیو
  • موج بیزیم
  • رادیو ترک لندن

پانویس[ویرایش]

  1. (Communities and Local Government و 2009A، 6)
  2. (Home Affairs Committee 2011، Ev 34)
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ (Home Affairs Committee 2011، 38)
  4. (Gilliat-Ray 2010، 13)
  5. (Sonyel 2000، 146)
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ (Lytra و Baraç 2009، 60)
  7. Travis, Alan (1 August 2011). "UK immigration analysis needed on Turkish legal migration, say MPs". The Guardian. Archived from the original on 1 August 2011. Retrieved 1 August 2011.
  8. Laschet, Armin (17 September 2011). "İngiltere'deki Türkler". Hurriyet. Archived from the original on 30 September 2011. Retrieved 2011-09-27.
  9. (Çilingir 2010، 108)
  10. Federation of Turkish Associations UK. "Short history of the Federation of Turkish Associations in UK". Archived from the original on 13 April 2011. Retrieved 2011-04-13.
  11. "نسخه آرشیو شده". Parliamentary Debates (Hansard). House of Lords. 13 January 2011. col. 1540. Archived from the original on 5 July 2013. Retrieved 24 July 2013.
  12. "Implications for Justice and Home Affairs area of accession of Turkey to EU". Parliamentary Debates (Hansard). House of Commons. 2011-04-29. Archived from the original on 14 October 2012. Retrieved 24 July 2013.
  13. Ingiltere Atatürkçü Düşünce Derneği. "İngiltere Atatürkçü Düşünce Derneği'nin tarihçesi, kuruluş nedenleri, amaçları". Archived from the original on 24 January 2011. Retrieved 2010-12-10.
  14. BBC. "Network Radio BBC Week 39: Wednesday 28 September 2011: Turkish Delight?". Archived from the original on 23 September 2011. Retrieved 2011-09-14.
  15. Essex County Council. "An Electronic Toolkit for Teachers: Turkish and Turkish Cypriot Pupils" (PDF). Retrieved 2011-06-16.
  16. ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ ۱۶٫۲ (Küçükcan 2004، 249)
  17. (Küçükcan 2004، 250)
  18. ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ ۱۸٫۲ (Küçükcan 2004، 251)
  19. ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ (Communities and Local Government 2009، 7)
  20. (Abu-Haidar 1996، 122)
  21. (Küçükcan 2004، 253)
  22. (Geaves 2001، 218)
  23. London Borough of Hackney. "UK Turkish Islamic Association - Aziziye Mosque". Archived from the original on 22 January 2011. Retrieved 2008-12-20.
  24. London Borough of Hackney. "UK Turkish Islamic Cultural Centre / Suleymaniye Mosque". Archived from the original on 4 March 2009. Retrieved 2008-12-20.
  25. (Çoştu و Turan 2009، 45)

منابع[ویرایش]

مطالعه بیشتر[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]