تحریم علمی اسرائیل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تحریم علمی اسراییل در آوریل ۲۰۰۴ توسط جنبش فلسطینی تحریم علمی و فرهنگی اسراییل (PACBI) به عنوان بخشی از جنبش بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل آغاز شد.[۱] این جنبش خواستار فعالیت‌هایی در راستای BDS برای اعمال فشار بین‌المللی بر اسرائیل به ویژه موسسه‌های دانشگاهی اسراییل بود چرا که این موسسات در برقراری اشغال فلسطین توسط اسراییل نقش داشتند.[۲][۳]از آن زمان، دانشگاهیان و سازمان‌های فلسطین،[۴] ایالات متحده،[۵] بریتانیا[۶] و سایر کشورها، طرح‌های پیشنهادی برای تحریم علمی دانشگاه‌ها و موسسات خاص اسرائیل انجام داده‌اند. هدف از تحریم‌های علمی پیشنهاد شده قرنطینه کردن اسرائیل به منظور مجبور کردن این دولت برای ایجاد تغییرهایی در سیاست‌های این دولت نسبت به فلسطینی‌ها است، سیاست‌هایی که تبعیض‌آمیز و سرکوبگر است، مانند در مضیقه قرار دادن آزادی علمی فلسطینیان.[۷]

جنبش فلسطینی برای تحریم علمی و فرهنگی اسرائیل[ویرایش]

جنبش فلسطینی در تحریم علمی و فرهنگی اسرائیل (PACBI) در آوریل ۲۰۰۴ در رام‌الله توسط گروهی از دانش آموزان و نخبگان فلسطینی راه اندازی شد.[۸] طبق PACBI، «تمام موسسات دانشگاهی اسرائیل (مگر اینکه خلافش ثابت شود)، در ابقای اشغال اسرائیل و نقض حقوق اساسی فلسطینان مشارکت دارند».[۳]

انگلستان[ویرایش]

در واکنش به تصمیم شورای اجرایی اتحادیه ملل بریتانیا و قطعنامه BDS اتحادیه دانشجویان بریتانیا در ۲ ژوئن ۲۰۱۵، پروفسور Leslie Wagner گفت: «در واقع، همکاری بین دانشگاه‌های اسرائیل و انگلیس در سال‌های اخیر تحت مدیریت پرقدرت سفیر فعلی انگلیس در اسرائیل Matthew Gould رشد کرده‌است.»[۹]

استرالیا[ویرایش]

انجمن دانشجویان دانشگاه غربی سیدنی (UWSSA) در فوریه ۲۰۰۹ به درخواست "PACBI" به‌طور رسمی به "تحریم علمی و فرهنگی اسرائیل" پیوستند. رئیس‌جمهور، Jacob Carswell-Doherty، بعداً اظهار داشت: "ما علاقه‌ای به شنیدن دیدگاه اسرائیل نداریم. دستور کار ما این است که مدیران دانشگاه را متقاعد کنیم تا شرایط تحریم را اجرا کند".[۱۰]

در سال ۲۰۱۳، مسئله «تحریم علمی» و جنبش BDS، با واکنش‌های مطبوعاتی قابل توجهی رو به رو شد و این در حالی بود که دادخواستی علیه استاد Jake Lynch، مدیر مرکز مطالعات صلح و مناقشات در دانشگاه سیدنی، توسط Shurat HaDin، طرفدار سازمان لابی‌گری اسرائیل، مطرح شد. این دادخواست ۳۰ صفحه‌ای تأکید داشت که Lynch به دلیل خط مشی طرفدارجنبشBDS در مرکز خود برای عدم حمایت از دانشگاهیان اسرائیلی، ملاقات مستمر در یکشنبه‌ها با استاد Dan Avnon از Hebrew University را ردکرده است.[۱۱] Andrew Hamilton به نقل از Shurat HaDin اظهار داشت: «هدف استراتژیک ما در این مورد، به جای تمرکز بر تبعیض صورت گرفته علیه پروفسور Avnon، به‌طور کلی توجه به تبعیض نژادی غیرقانونی جنبشBDS و تحریم علمی به صورت ویژه است». این پرونده به عنوان یک دادخواست حقوقی ویژه[۱۲] و "تست اصلی قانونی بودن جنبش بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل (BDS)" توصیف شده‌است.[۱۳]

ایتالیا[ویرایش]

در ژانویه ۲۰۱۶، ۱۶۸ استاد دانشگاه و محقق ایتالیایی خواستار تحریم موسسات دانشگاهی اسرائیل شدند و بدین ترتیب تخنیون- مؤسسه فناوری اسرائیل تحریم گردید. در این درخواست گفته شده بود که مؤسسه تخنیون تحقیقاتی در گستره وسیعی از فن آوری‌ها و سلاح‌های مورد استفاده برای ستم و حمله به فلسطینی‌ها انجام می‌دهد.[۱۴]

ایرلند[ویرایش]

در آوریل ۲۰۱۳، اتحادیه معلمان ایرلند (TUI) طی یک جنبش خواستار تحریم علمی اسرائیل شد. جیم روچ (Jim Roche)، که این طرح را ارائه کرده بود، گفت: «من بسیار خوشحال هستم که این جنبش با این چنین حمایتی از سوی اعضای TUI به تصویب رسید (...) هیچ شکی وجود ندارد که اسرائیل سیاست‌های آپارتاید را علیه فلسطینی‌ها اجرا کند».[۱۵]

پس از برگزاری رفراندم در میان دانشجویان دانشگاه NUI Galway در ماه مارس ۲۰۱۴، اتحادیه دانشجویان این دانشگاه رسماً شروع به حمایت از کمپین تحریم و مبارزه علیه اسرائیل کرد.[۱۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Pessin Andrew and Doron S. Ben-Atar. Introduction. Anti-Zionism on Campus: The University, Free Speech, and BDS, edited by Pessin and Ben-Atar, Indiana UP, 2018, pp. 1-40.
  2. ↑ Keller, Uri Yacobi (October 2009). "Academic Boycott of Israel and the Complicity of Israeli Academic Institutions in Occupation of Palestinian Territories" (PDF). Economy of the Occupation. 23. Archived from the original (PDF) on 2013-08-13. Retrieved 3 April 2014.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "PACBI Guidelines for the International Academic Boycott of Israel". PACBI. Archived from the original on 7 April 2019. Retrieved 3 April 2014. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «PACBI Guidelines» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  4. ↑ "Call for Academic and Cultural Boycott of Israel". PACBI. Archived from the original on 26 March 2019. Retrieved 15 January 2014.
  5. ↑ USACBI. "US Campaign for the Academic and Cultural Boycott of Israel". Retrieved 15 January 2014.
  6. ↑ Newman, David. "The academic boycott of Israel", Israel Journal of Foreign Affairs, 2 (2), 45–56, 2008
  7. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2 February 2014. Retrieved 2014-02-03.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  8. ↑ "About the Campaign". PACBI. Archived from the original on 20 May 2019. Retrieved 1 January 2012.
  9. ↑ Leslie Wagner "Much Ado About ... the Academic Boycott of Israel in the UK", Jerusalem Center for Public Affairs, 14 June 2015
  10. ↑ "Sydney students call for Israel boycott" بایگانی‌شده در ۲۳ اوت ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine, Jwire, 8 March 2009.
  11. ↑ Rosen, David M. "The Magic of Myth: Fashioning the BDS Narrative in the New Anthropology." Anti-Zionism on Campus: The University, Free Speech, and BDS, edited by Andrew Pessin and Doron S. Ben-Atar, Indiana University Press, 2018, pp. 280-297.
  12. ↑ "Anti-Israeli BDS campaign facing court test", The Australian, 31 October 2013
  13. ↑ "Israel race case: judge questions class action against Sydney academic" The Guardian, 12 February 2014
  14. ↑ "Italian scholars boycott Israeli academic institutions", Al Jazeera, January 30, 2016
    "Italian academics call for boycott of Israeli universities", Ynetnews January 29, 2016
  15. ↑ "Academic Boycott of Israel Called by Irish Teachers Union" (Rabble, April 4, 2013)
  16. ↑ "Irish student union endorses Israel boycott", Haaretz, 7 March 2014.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تحریم_علمی_اسرائیل&oldid=36217351»