دائو ده جینگ
 بخشی از دائو دِه جینگ نسخهٔ ماوانگ‌دوئِی متعلق به قرن دوم پیش از میلاد | |
| نویسنده(ها) | لائودْزی |
|---|---|
| عنوان اصلی | 道德經 |
| کشور | چین |
| زبان | چینی باستان |
| گونه(های) ادبی | Philosophy |
تاریخ نشر | قرن ششم ق. م. |
| گونه رسانه | کتاب |
متن اصلی | 道德經 در چینی ویکی‌نبشته |
| ترجمه | دائو دِه جینگ در ویکی‌نبشته |
| دائو دِه جینگ | |||||||||
| نویسه‌های چینی سنتی | 道德經 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نویسه‌های چینی ساده‌شده | 道德经 | ||||||||
| پین‌یین | Dàodéjīng (  بشنوید راهنما·اطلاعات) | ||||||||
| |||||||||
| نام دیگر چینی | |||||||||
| زبان‌های چینی | 老子 | ||||||||
| پین‌یین | Lǎozǐ | ||||||||
| |||||||||
دائو دِه جینگ یا تائو تِه چینگ،[یادداشت ۱] (چینی سنّتی: 道德經؛ نویسه‌های چینی ساده‌شده: 道德经؛ هانسی:[۱] دائودِه‌جینگ؛ هان‌یِو پین‌یین: Dàodéjīng) قابل تجزیه به «دائو» در معنی راه، «ده» در معنی فضیلت و «جینگ» در معنی کتاب رسمی، ترجمه‌شده به «دفتر دائو و دِه» یا «دفتر حق و راستی» یا در عرفی‌ترین ترجمه‌ها «دفتر یا کتاب راه و فضیلت» اثر حکیم بزرگ چینی، لائودْزی (لائوتزه یا لائوتسه) در حدود قرن پنجم یا ششم ق. م. است.
این دفتر مشتمل است بر تعالیمی در هشتاد و یک بند که همه ترکیبی است از نظم و نثر، شعر و حکمت، عرفان و زندگی روزانه، تدبیر مُلک و تدبیر تَن. در آیین دائویی، این دفتر را کتابی مقدس و لائودْزی را ظهور و بروز ایزد لائوجِوین می‌دانند. در طول سده‌ها، هنرمندان چینی اعم از شاعران، خوشنویسان، نگارگران و حتی باغبانان از مطالب این کتاب برای کارهای خود الهام گرفته‌اند. تأثیر آن از آسیای شرقی نیز فراتر رفته و یکی از کتاب‌هایی است که به بیشترین زبان‌ها برگردان شده‌است.
دائو دِه جینگ دربردارنده نزدیک به ۵۰۰۰ کاراکتر در ۸۱ فصل کوتاه چندخطی (جّانگ 章) است. کتاب دارای دو بخش است؛ بخش اول آن دائو جینگ (道經، از فصل ۱ تا ۳۷) عمدتاً به مابعدالطبیعه و بخش دوم آن دِه جینگ (德經، از فصل ۳۸ تا ۸۱) به تدبیر مُلک و نفس می‌پردازد. درونمایه کلی کتاب حکمت ذوقی و عرفانی است.
محور تعالیم دائو دِه جینگ بر «دائو» است یعنی «حقیقت همه حقائق» و «مبدأ همه مبادی». کلمهٔ «دائو» را از آنجایی که به امری تعریف ناشدنی اشاره دارد، همیشه ترجمه ناشده رها می‌کنند. «دائو» را آنجا که ترجمه کرده‌اند، معمولاً به «راه» برگردانده‌اند. به‌نزدیکِ لائو دْزی اصطلاح «دائو»، به راه یا روش محدود نیست، بلکه «علّت متعالی اولی» است: «یگانگی ازلی»، امر غیرقابل وصف، بی زمان، مبداءِ همه‌جاییِ گیتی، آنکه جهان را برپا می‌دارد بی‌آنکه از خود چیزی خرج کند، آنکه جهان را نگاه می‌دارد و مهار آن را به دست دارد.[۲]
لائودْزی راجع به «شِّنگ ژِن» یا «انسان مقدس» یا «انسان فرهمند» یا در عرفی‌ترین ترجمه‌ها «انسان فرزانه»[یادداشت ۲] سخن می‌گوید. این مفهوم یکی از مفاهیم کلیدی جهان بینی فلسفی او است و بدین ترتیب نقش بسیار مهمی را در تفکر او ایفا می‌کند. «انسان مقدس» کسی است که به عالی‌ترین مرتبهٔ شهود حق نائل آمده باشد، تا حدی که با آن کاملاً وحدت یافته باشد و بر همین اساس هم در این جهان رفتار کنند یعنی براساس مقتضیات حق که او را در خود ساری می‌یابد. خلاصه مطلب آنکه او تجسم انسانی حق است.[۳] جالب است در این پیوند گفته شود که در دائو دِه جینگ از انسان مقدس به عنوان حاکم کشور یا شاه سخن رفته و این ترادف (قدیس = شاه) به گونه صورت بسته گویی که عرف عام آن را چنین می‌شمرده و مسئله مسلم بوده‌است.[۴]
تاریخچه[ویرایش]
مورخین چینی از کهن‌ترین ایام، از زمان مورخ مشهور حکومت هان، سی‌ماچیِن، لائودْزی را معاصر و تعلیم دهندهٔ کنفسیوس (۵۵۱–۴۷۹ ق. م.) دانسته‌اند. در مطالعات مدرن، کهن‌ترین نسخهٔ یافت شده از دائو دِه جینگ متعلق است به قرن چهارم ق. م. و بنابراین بعضی بر قدمتی کهن‌تر از این برای دائو دِه جینگ تردید کرده‌اند.[۵][۶]
در قصص چنین آمده که «لائودْزی» در آن هنگام که کار و بار دنیا را به قصد عزلت در کوهستان‌های غرب رها کرده بود، «نگهبان مرزی» از وی التماس می‌کند که اندکی توقف کند و دفتری مشتمل بر تعلیماتش بنگارد. نتیجهٔ این توقف دفتری است در باب «دائو» و «دِه»، «حق» و «راستی».
ترجمه‌های فارسی[ویرایش]
محتوای دائو دِه جینگ بر اهل حکمت و مترجمان همواره موضوعی است جدل‌برانگیز. بیش از هفتصد شرح و تفسیر در سننِ حِکْمیِ شرقِ دور بر «دائودِه‌جینگ» نوشته‌اند و آن را بیش از دویست و پنجاه بار به زبان‌های غربی ترجمه کرده‌اند. دفتری که یقیناً از حیرت برانگیزترین و معمّایی‌ترین کتاب‌ها است.
دائو دِه جینگ چند باری به زبان فارسی ترجمه شده‌است، ولی جز در چند مورد این ترجمه‌ها ترجمه‌هایی اصیل و مطمئن نبوده است. عجیب است که مترجمان ایرانی غالباً خام‌ترین و سطحی‌ترین ترجمه‌های انگلیسی را انتخاب می‌کنند و آن را ترجمه می‌کنند؛ ترجمه‌هایی نظیر ترجمهٔ اورسولا لو گویین نویسندهٔ داستان‌های علمی-تخیلی که کار او را راسل کِرکلند، استاد برجستهٔ مطالعات چین‌شناسی دانشگاه جورجیا، خیال‌بافانه و محرّف می‌خواند یا ترجمه‌هایی مانند ترجمهٔ استیون میشل که با ترجمهٔ لو گویین از این جهت هم‌داستان است که تحریف را به مرز حذف کردن و جابجا کردن گزینشی پاره‌هایی از دائو دِه جینگ پیش برده‌است و نه از مبانی زبانشناسی استوار برخوردار است و و نه با تعلیم سنّتی خویشاوندی دارد.[۷]
در میان ترجمه‌های خوب، «دائو راهی برای تفکر» ترجمه و گردآوری ع. پاشایی سعی کرده‌است گامی به پیش نهد و به معانیِ دقیق‌تر اشعار نزدیک‌تر شود. در این اثر او یک ترجمهٔ کامل از ترجمهٔ جّانگ جُنگ‌یِوئِن (که ترجمه‌ای غیروفادار است و بیشتر تفسیری است) ارائه می‌دهد و به عنوان تعلیقه بر هر بند، از میان ترجمه‌های انگلیسی موجود اشاراتی به دیگر ترجمه‌ها در مواقع اختلاف می‌کند. در میان ترجمه‌های دیگری که استفاده کرده‌است، ترجمه‌های خوبی همچون کار دی. سی. لائو و لین یِوتانگ دیده می‌شود. البته در بسیاری موارد پاشایی گزینشی عمل می‌کند و همه ترجمه‌ها را مد نظر قرار نمی‌دهد، حتی گاهی در اختلافات بسیار فاحش که خوانندهٔ آشنا انتظار دارد اختلافات ترجمه‌ها را ببیند.[یادداشت ۳] و برعکس این هم مشهود است، یعنی، گاهی او ترجمه‌هایی را از چند مترجم می‌آورد که این ترجمه‌ها تفاوت چندانی ندارد و صرفاً از نوع به‌کارگیری الفاظ مترادف یا جابجایی دستوری و مانند آن است.
از دائو ده جینگ ترجمه‌ای نیز به فارسی با نام «راهیست، دائو ده جینگ» از سهند آقایی شاعر، نویسنده، مترجم و شاهنامه‌پژوه ایرانی موجود است. در این اثر مترجم بیرون از مقدمه‌ی کار خود که تحقیقی تطبیقی درین حوزه محسوب می‌شود، به بازسرایی اشعار لائوتزه همت گماشته است. درواقع این ترجمه از همه‌ی برگردان‌های فارسی به شعربودن هشتاد و یک قطعه‌ی دائو ده جینگ وفادارتر است چنانکه می‌توان گفت منظوم‌بودن اصل باستانی و چینی این متن برای نخستبن‌بار تا این حد در فرآیند ترجمه رعایت شده است. آقایی در مقدمه‌ی کار خود نخست ده (فضیلت) و وو-وی (wu wei) یا بی‌کنشی را در دستگاه فکری دائوئیسم توضیح داده و تبیین کرده است و سپس آن را با معنای اصطلاحی مسئله‌ی «پیمان» (=اعتدال و میانه‌روی در کارها) در متون فلسفی آئین مزدیسنا در ایران باستان مقایسه کرده است. آقایی در مقدمه‌ی کار خود همچنین لائوتزه به معنی «کودک پیر» را با زال شاهنامه که مشاور پادشاهان کیانی دوران حماسی ایران است، قیاس کرده است و به وجه سیاست‌نامه‌ای کار مؤلف پرداخته است. تأکید مهم دیگری توسط آقایی در مقدمه‌ی این اثر به چشم می‌رسد و آن تحلیل آقایی از شوخ‌بودن پیام طنزآمیز دائو ده جینگ است که ازین حیث با سخن پیام‌گزاران بزرگ تاریخ برابری می‌کند.
دائودِه جینگ برای نخستین‌بار توسط اسماعیل رادپور مستقیماً از زبان چینی باستان به فارسی بر مبنای (و همراه با) نسخهٔ هِه‌شّانگ‌گُنگ و با نظری به دیگر نسخِ کهن برگردانده شده است. این ترجمه در قیاس با کار پاشایی و آقایی یک‌دست و فصیح نیست اما بر مبنای ادعای مترجم همراه است با تعلیقات مفصل دربارهٔ معنی بعضی عبارات این دفتر، نکاتی مربوط به اختلافات نسخ، اشاراتی از تفاسیر نخستینِ پیران دائویی، نکات مربوط به ترجمه و اشتقاقات صوری و لفظی بعضی نویسه‌ها، شرح اصطلاحات مهم و مکرّرِ این دفتر، و همچنین مقدمه‌ای دربارهٔ «لائودْزی»، «دفتر دائو و دِه» و «سنّت دائویی».
جدول زیر نمونه‌هایی از ترجمه‌های فارسی دائو دِه جینگ را مقایسه می‌کند:
از بند یکم
| متن چینی | متن و معنی کلمه‌به‌کلمه | 道可道，非常道。 |
| اسماعیل رادپور | ترجمهٔ مستقیم | آن دائو که بتوانندش گفت، «دائویِ سرمدی» نیست. |
| Zhang Zhongyuan | متن انگلیسی | The Tao that can be spoken of is not the Tao itself. |
| جّانگ جُّنگ‌یِوئِن | ترجمهٔ ع. پاشایی | دائوی که از او بگویند، خودِ دائو نیست. |
| Ursula K. LeGuin | متن انگلیسی | The Way you can go isn't real way. |
| اورسلا کی. له‌گین | ترجمهٔ ع. پاشایی | راهی که بشود رفت راه واقعی نیست. |
| Stephen Mitchell | متن انگلیسی | The tao that can be told is not the eternal Tao |
| استیون میشل | ترجمهٔ قهرمانی | تائویی که بتوان آن را بر زبان آورد تائوی جاودان نخواهد بود. |
از بند دهم
| متن چینی | معنی کلمه‌به‌کلمه | 天門開闔，能為雌乎？ |
| اسماعیل رادپور | ترجمهٔ مستقیم | از جهت باز و بسته شدنِ درهای آسمان، پرنده‌ای مادینه توانند گشت؟ |
| Zhang Zhongyuan | متن انگلیسی | Can you enter and leave the realm of Non-being and let these actions take place by themselves? |
| جّانگ جُّنگ‌یِوئِن | ترجمهٔ ع. پاشایی | می‌توانی آیا به قلمرو نبودن قدم نهی و بیرون آئی و این کارها را رها کنی که به خود انجام گیرد؟ |
| Ursula K. LeGuin | متن انگلیسی | Opening, closing the Gate of Heaven, can you be like a bird with her nestlings? |
| اورسلا کی. له‌گین | ترجمهٔ ع. پاشایی | بازکردن و بستن دروازهٔ آسمان، می‌توانی مانندِ پرنده‌ای باشی با جوجگانش؟ |
| Stephen Mitchell | متن انگلیسی | Can you deal with the most vital matters by letting events take their course? |
| استیون میشل | ترجمهٔ قهرمانی | آیا می‌توانید در برخورد با مسائل مهم و حیاتی زندگی هیچ دخالتی نکنید و اجازه دهید آنچه باید، رخ بدهد؟ |
از بند شانزدهم
| متن چینی | معنی کلمه‌به‌کلمه | 沒身不殆。 |
| اسماعیل رادپور | ترجمهٔ مستقیم | اگر بی‌خویشتن باشند، خطری در کار نخواهد بود. |
| Zhang Zhongyuan | متن انگلیسی | Even when the body dies, it is not the end. |
| جّانگ جُّنگ‌یِوئِن | ترجمهٔ ع. پاشایی | مرگ تن، فرجام نیست. |
| Ursula K. LeGuin | متن انگلیسی | The body comes to its ending, but there is nothing to fear. |
| اورسلا کی. له‌گین | ترجمهٔ ع. پاشایی | تن به پایانش می‌رسد، باکی نیست. |
| Stephen Mitchell | متن انگلیسی | when death comes, you are ready. |
| استیون میشل | ترجمهٔ قهرمانی | و چون مرگ فرا رسد، آماده‌اید. |
از بند پنجاه و نهم
| متن چینی | معنی کلمه‌به‌کلمه | 治人事天莫若嗇。 |
| اسماعیل رادپور | ترجمهٔ مستقیم | در فرمانروایی بر آدمیان و در کوشیدن به کارِ آسمان، هیچ‌چیز بهتر از صرفه‌جویی نیست. |
| Zhang Zhongyuan | متن انگلیسی | In guiding people and working according to nature, It is best to follow renunciation. |
| جّانگ جُّنگ‌یِوئِن | ترجمهٔ ع. پاشایی | در هدایت مردمان و کار کردن موافق طبیعت، آن به که از ترک، پیروی کرده آید. |
| Ursula K. LeGuin | متن انگلیسی | In looking after your life and following the Way gather spirit. |
| اورسلا کی. له‌گین | ترجمهٔ ع. پاشایی | در مراقبت از زندگی و پیمودن راه جان را گرد آور. |
| Stephen Mitchell | متن انگلیسی | For governing a country well there is nothing better than moderation. |
| استیون میشل | ترجمهٔ قهرمانی | برای خوب اداره کردن یک کشور چیزی سودمند تر از میانه‌روی نیست. |
از بند شصت‌ویکم
| متن چینی | معنی کلمه‌به‌کلمه | 大者宜為下。 |
| اسماعیل رادپور | ترجمهٔ مستقیم | بزرگان می‌باید فروتنی نمایند. |
| Zhang Zhongyuan | متن انگلیسی | the greater nation must be humble. |
| جّانگ جُّنگ‌یِوئِن | ترجمهٔ ع. پاشایی | ملت بزرگتر باید افتادگی پیشه کند. |
| Ursula K. LeGuin | متن انگلیسی | /محذوف/ |
| اورسلا کی. له‌گین | ترجمهٔ ع. پاشایی | /محذوف/ |
| Stephen Mitchell | متن انگلیسی | /محذوف/ |
| استیون میشل | ترجمهٔ قهرمانی | /محذوف/ |
نمونه متن[ویرایش]
- ۱ راه جاودان نیست، آن راهی که توانمش نمودن. نام جاودان نیست، آن نام که توانمش خواندن. بی‌نام، منشأ آسمان و زمین است. با نام، مادر ده هزار موجود است. (فصل اول)
- ۱۱ سی پره در مرکز چرخ به هم می‌آیند، آنجا که نیستند، ویژگی ارابه در آن است. از گل رس کاسه می‌سازیم، آنجا که گل نیست، فایده کاسه در آنجاست. با در و پنجره، خانه می‌سازیم. آنجا که در و پنجره نیست، فایده خانه آنجاست. اگر هست را نفعی باشد، فایده از نیست است. (فصل یازدهم)
- ۲۵ خاموش و بی‌انتها، به تنهایی همیشه پابرجا، دگرگونی در او راه نمی‌یابد، و نیز کوتاهی از او سر نمی‌زند، به همه چیز می‌رسد، و خستگی به وی راه نمی‌آید، در همه چیز ساری است. او مادر همه چیزهاست. نامش را نمی‌داند و او را نقشی از تائو خواهم زد. اگر تلاش کنم که برای او نامی برگزینم، نام بزرگ را برای او برخواهم گزید. بزرگ است اما نزدیک، و چون نزدیک است همه چیز به او بازمی‌گردد. تائو بزرگ است، آسمان بزرگ است، زمین بزرگ است، حکیم بزرگ است. در کیهان، چهار چیز بزرگند و شاه حکیم یکی از ایشان است. بشر راه‌های زمین را دنبال می‌کند، زمین راه‌های آسمان را، و آسمان راه‌های تائو را. تائو راه‌های خود را می‌پیماید. (فصل بیست و پنجم)
- ۴۲ تائو یک را زایید. یک، دو را. دو، سه را؛ و سه، بی‌شمار اشیاء را زایید. (فصل چهل و دوم)
در ادامه ترجمهی فصل ۱۱ از کتاب دائو ده جینگ را با ترجمه سهند آقایی می‌خوانید:
سی پرّه در نقطه‌‌ی پرگاریِ چرخ
به هم رسیده‌‌اند
از خالیِ میانشان
چرخ است بی‌گمان
سبو سرشته‌ی خاک است و آب و دست
از خالی درون آن
ظرف است بی‌گمان
خانه از چوب است و سنگ و خشت
آنجا که هیچ نیست
خوانی‌ست بی‌گمان
آنجا که هیچ نیست
آنجاست چیزها
نافِ زمین زمانه و
ناف خزان، بهار
سی پرّه در کشاکش و
یک چرخ در گذار
یادداشت‌ها[ویرایش]
- ↑ نام این کتاب را به تقلید کورکورانه از سیستم لاتین‌نویسی وید جایلز (Tao Te Ching) تائو ته چینگ یا تائو تِ چینگ نیز می‌نویسند. این تقلید از این جهت کورکورانه است که در سیستم وید جایلز کاراکتر "T" برای صدایی در نظر گرفته شده‌است که به «د» در گویش‌های زبان فارسی بسی نزدیک‌تر است تا «ت» و "Ch" برای صدایی در نظر گرفته شده‌است شبیه به «ج» و این صدا هرگز «چ» نیست، و از طرف دیگر صدای «چ‍ّ» را در وِیدجایلز با "Ch'..." می‌نویسند.(1)
- ↑ ترجمهٔ «شِّنگ‌ژِن» به «انسان فرزانه» از آن جهت عُرفی است که نوعی گرته‌برداری از sage انگلیسی است. در «شِّنگ» هم معنای «شهریاری» وجود دارد و هم «تقدّس» و هم «راهنمایی» و از معنای خردورزی که با «فرزانه» همراه است، عاری است.
- ↑ در اینجا فقط یک نمونه ذکر کنیم. در بند 64، در ترجمهٔ جّانگ جُّنگ‌یِوئِن پاشایی آورده‌است «در نزد فرزانه، خواستن، نخواستن است» و در تعلیقه هیچ ترجمهٔ دیگری را هم ذکر نمی‌کند و اگر کسی نداند، بنا به یادداشت پاشایی در مقدمه، گمان می‌کند دیگر ترجمه‌ها بر سر این ترجمه اختلاف نظر ندارد. حال آنکه دی. سی. لائو این عبارت را چنین ترجمه کرده‌است: "the sage desires not to desire" [یعنی «میل دارد که میل نداشته باشد» یا «می‌خواهد که چیزی نخواهد»]. و جیمز لگگ چنین آورده‌است: "the sage desires what (other men) do not desire" [یعنی «فرزانه به آنچه میل دارد که (دیگران) میل ندارند.»]. معنی این ترجمه‌ها بسیار مختلف است و پاشایی هیچ‌کدام را ذکر نکرده‌است.
پانویس[ویرایش]
- ↑ http://daoism.ir/page/farsinevisi
- ↑ Cooper, J. C. , An Illustrated Introduction to Taoism: Wisdom of the Sages, Bloomington: World Wisdom, 2010, pp 5-7.
- ↑ صوفیسم و تائوئیسم، توشیهیکو ایزوتسو، ترجمهٔ محمدجواد گوهری، نشر روزنه، چاپ دوم 1379، ص 316.
- ↑ همان منبع.
- ↑ دائو دِه جینگ، ترجمهٔ اسماعیل رادپور، انتشارات زندگی روزانه، 1396، مقدمه، صفحهٔ 15-16.
- ↑ متن چینی کتاب شّی جی، یا تاریخ چین اثر سی‌ما چیِن
- ↑ Russell Kirkland, The Taoism of the Western Imagination and the Taoism of China: De-Colonializing of the Exotic Teaching of the East, Presented at the University of Tennessee, 20 October 1997. پیوند به بیرون بایگانی‌شده در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
منابع[ویرایش]
- دائو دِه جینگ، لائودزی (ترجمه از متن چینی باستان)، ترجمه و تعلیقات اسماعیل رادپور، انتشارات زندگی روزانه، ۱۳۹۶.
- "دائو دِه جینگ" (به انگلیسی). ویکی‌پدیای انگلیسی. Retrieved 2 November 2008.
- Cooper, J. C. , An Illustrated Introduction to Taoism: Wisdom of the Sages, Bloomington: World Wisdom, 2010.
- دائو راهی برای تفکر، برگردان و تحقق دائو دِه جینگ، ع. پاشایی، نشر چشمه، چاپ سوم، تهران ۱۳۸۵.
- «راهیست، دائو ده جینگ». نسخه‌ی مکتوب: فصل سوم کتاب «کارگاه شعر» با ترجمهی سهند آقایی، انتشارات افراز، ۱۴۰۲. همچنین نسخه‌ی شنیداری این اثر که مقدمه و دوازده باب نخست «دائو ده جینگ» را دربرگرفته است، در فضای مجازی موجود است.
- «شنیدن از دائو ده جینگ». نسخه‌ی شنیداری: ترجمه و صدای ع. پاشایی، تهران، انتشارات «نوار».
- صوفیسم و تائوئیسم، توشیهیکو ایزوتسو، ترجمهٔ محمدجواد گوهری، نشر روزنه، چاپ دوم ۱۳۷۹.
- "تائو ته چینگ (جیمز لیگ)" (به انگلیسی). ویکی‌پدیای انگلیسی. Retrieved 2 November 2008.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ دائو ده جینگ موجود است. |
 |
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به دائو ده جینگ در ویکیگفتاورد موجود است. |
- متن کامل چینی دائودِه‌جینگ (نسخهٔ هِه‌شّانگ گُنگ)
- چهار برگردان فارسی از تائو ته چینگ: قهرمانی، پاشایی، قائمی‌وکوشان، و عنبران
- متن اصلی چینی تائو ته چینگ نسخه وانگ‌بی به همراه برگردان انگلیسی
- سایت مطالعات دائویی
- نخستین ترجمهٔ فارسی دائو دِه جینگ از متن چینی باستان
- متن اصلی چینی تائو ته چینگ نسخه وانگ‌بی به همراه برگردان انگلیسی
- لانگو https://archive.org/details/daodechingpersian/mode/2up