بیماری‌های پریکارد

پریکاردیت حاد

التهاب پوشش پریکاردی قلب به پریکارد حاد موسوم است و از علل مختلفی ناشی می شود. فروتمان پریکاردی و تغییرات مشخص الکتروکاردیوگرام از تظاهرات شایع پریکاردیت حاد هستند.

علل پریکاردیت

علت	خصوصیات
ایدیوپاتیک	شایع است و علائمی مشابه پریکاردیک ویروسی دارد.
ویروسی	علائم اولیه شبیه سرماخوردگی دارد. یک تا سه هفته ادامه دارد و معمولاً خودبه خود محدود می شود.
چرکی	در اثر عفونت بعد از عمل، آندوکاردیت و سپتی سمی یا عفونت های قسمت های مجاور ایجاد می شود.
سل	پیشرفت بیماری تدریجی است. تب خفیف و تنگی نفس وجود دارد.
هیستوپلاسموز	معمولاً همراه با یک عفونت ریوی است و خودبه خود محدود می شود.
ترومای قلبی	ضربه پریکاردیت ممکن است ایجاد شود.
اورمی	تجمع مقدار زیادی مایع در پریکارد همراه با ایجاد تامپوناد شایع است.
تشعشع	ممکن است به صورت زود رس یا ماه ها پس از تشعشع ایجاد شود.
نئوپلاسم	تجمع مقدار زیادی مایع در پریکارد همراه با ایجاد تامپوناد شایع است.
میکسدم	تجمع مقدار زیادی مایع در پریکارد همراه بدون ایجاد تامپوناد از خصوصیات این نوع است.

پریکاردیت فشارنده

پریکاردیت کانسترکتیو یا پریکاردیت فشارنده، مدت ها پس از حملات حاد پریکاردیت ایجاد می‌شود و حاصل ضخیم شدن و فیبروز پریکارد است. پریکاردیت کانسترکتیو میتواند باعث ادم و افزایش فشار ورید ژوگولارjvp شود.

جستارهای وابسته

• قلب

منابع و پانویس

قدیمی، رامین (۱۳۶۷). مبانی طب سیسیل. دفتر نشر فرهنگ اسلامی.