بیشه‌بنه

مختصات: ۳۶°۳۴′۶″ شمالی ۵۳°۴۹′۰″ شرقی / ۳۶٫۵۶۸۳۳°شمالی ۵۳٫۸۱۶۶۷°شرقی / 36.56833; 53.81667[۱]
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بیشه بنه
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانمازندران
شهرستانبهشهر
بخشیانه سر
دهستانعشرستاق
نام‌های قدیمیبالو در ۲۰۰ سال پیش[نیازمند منبع]
سال بنیادحدود ۱۰۰۰ سال پیش[نیازمند منبع]
مردم
جمعیت۱۵۰۰ نفر
جغرافیای طبیعی
مساحت۲۲ هکتار[نیازمند منبع]
اطلاعات روستایی
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۱۱
وبگاه رسمیwww.bishehboneh.ir

بیشه بنه، روستایی است که توابع و مرکز بخش یانه سر شهرستان بهشهر در استان مازندران ایران.

قومیت و زبان[ویرایش]

مردم بیشه بنه از قومیت طبری هستند.[۲] مردم بیشه بنه به زبان طبری (مازندرانی) سخن می‌گویند.[۳]

دین و مذهب[ویرایش]

دین مردم روستای بیشه بنه اسلام ومذهب آنها شیعه است.[نیازمند منبع]

موقعیت سیاسی[ویرایش]

روستای بیشه بنه از نظر تقسیمات سیاسی در استان مازندران، شهرستان بهشهر، بخش یانه سر، دهستان عشرستاق واقع شده‌است. این روستا مرکز بخش یانه سر و مرکز دهستان عشرستاق می‌باشد و ۵۳ روستای اطراف در حوزه نفوذ بیشه بنه قرار دارند.

موقعیت جغرافیایی[ویرایش]

روستای بیشه بنه در ناحیه‌ی کوهستانی جنوب شهرستان در میان کوه‌های البرز واقع شده که فاصله‌ی آن تا شهر بهشهر حدود ۶۰ کیلومتر است. این روستا از سمت شمال به اراضی زراعی و در نهایت به فاصله‌ی ۳ کیلومتر با روستای کیاسر، جنوب و شرق به اراضی زراعی و جنگلی و مرتعی و از سمت غرب به اراضی زراعی و روستای گرنام محدود می‌گردد. روستا در نزدیکی مسیر ارتباطی گلوگاهدامغان واقع گردیده و فاصله‌ی آن تا شهر گلوگاه حدود ۳۵ کیلومتر است.

توپوگرافی روستا[ویرایش]

روستای بیشه بنه در دامنه شمالی البرز در ناحیه کوهستانی جنگلی قرار گرفته‌است. روند عمومی ناهمواری محدوده شمال به جنوب است. بطور کلی محدوده کوهستانی که روستای بیشه بنه در آن واقع شده‌است. سطوح شیب آن بالاتر از ۱۵ درصد می‌باشد. شیب عمومی منطقه از شمال به جنوب است و در ضمن روستا حالت جنوبی – شمالی دارد روند غربی نیز دارد. از طرفی کوهستانی بودن منطقه محدودیت زمین را به وجود آورده و این امر باعث شده تا این روستا به عنوان یکی از روستاهای کوهستانی با بافت متمرکز مورد مطالعه قرار گیرد.[نیازمند منبع]

جمعیت روستا[ویرایش]

در آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ روستا دارای ۷۶۰ نفر در قالب ۱۶۶ خانوار گزارش شده‌است که نرخ رشد آن در دهه(۸۵–۷۵)، ۱/۴ درصد بوده‌است. در این دهه مرکزیت بخش و وجود خدمات و امکانات در روستا، گرانی زمین در شهرها باعث افزایش جمعیت گردیده‌است. در سال ۱۳۸۸ جمعیت روستا به ۷۵۷ نفر در قالب ۱۶۷ خانوار گزارش شده‌است. (البته لازم است ذکر شود که این روستا در فصل بهار و تابستان بالغ بر ۲۵۰۰ نفر جمعیت مهاجر را در خود جای می‌دهد)

منابع[ویرایش]

  1. «: کمیته تخصصی نام نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ایران :». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۱.
  2. نصری اشرفی، جهانگیر (۱۳۹۹). جعفر شجاع کیوانی، ویراستار. دانشنامهٔ تبرستان و مازندران جلد سوم. نشرنی = ۷۸.
  3. نصری اشرافی، جهانگیر (١٣٧٧). واژه‌نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. صفحه ۳۱ جلد اول. شابک ۰-۵-۹۱۱۳۱-۹۶۴ مقدار |شابک= را بررسی کنید: checksum (کمک).