بید (شاهنامه)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بید (دیو)
اطلاعات کلی
نامبید
منصبسردار
خانوادهدیو
مکانمازندران شاهنامه

بید در شاهنامه نام سردار ِشاه مازندران است. وی دیوی بود که به نگهبانی از زندان کاووس گُمارده شده بود و بدست رستم کشته شد.

در سنسکریت از ربشه veda به معنی دانستن و علم است.[۱]

فردوسی در بیت زیر، از بید، چنین یاد کرده‌است:

نمایی مرا جای دیو سپیدهمان جای پولادغندی و بید[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. برهان قاطع، ۱۳۶۲
  2. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۴۶

منابع[ویرایش]

  • شاهنامهٔ فردوسی
  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)
  • گلی، احمد. (1386). «دیوان در شاهنامه»، مجله زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان، سال پنجم، شماره هشتم، ص166.