برف‌کوری
| برف‌کوری | |
|---|---|
| تخصص | چشم‌پزشکی  |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | H16.1 |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 370.24 |
| دادگان بیماری‌ها | 31147 |
| ئی‌مدیسین | emerg/۷۵۹ |
برف‌کوری (به انگلیسی: Photokeratitis) اختلال دردناک قرنیهٔ چشم به علت قرار گرفتن بیش‌ازحد در معرض نور فرابنفشی است که از برف بازتابیده می‌شود. به برف‌کوری، نورزدگی هم گفته‌اند. در این بیماری، آفتاب‌سوختگی قرنیه باعث می‌شود تاول‌های کوچک بر روی سطح قرنیه تشکیل می‌شود. علامت این بیماری دردناک بودن چشم و نیز از دست دادن قدرت بینایی به‌طور موقت است. علائم برف‌کوری عبارتند از: درد – تورم – تاول – التهاب چشم – ریزش اشک – ترس از نور. کسانی که سابقه پیوند قرنیه دارند، در صعود دچار نورزدگی شدیدتری می‌شوند.
اثر پرتوهای خورشید روی قرنیه چشم باعث وارد شدن صدمه به سلول‌های سطحی قرنیه چشم می‌شود. همچنین اشعه فرابنفش باعث سردرد و بروز میگرن و تشدید درد آن بعد از ۴ تا ۱۰ ساعت می‌شود. عارضه برف‌کوری می‌تواند منجر به کوری موقت شود. البته با استراحت دادن به چشم این حالت بعد از ۲۴ ساعت برطرف می‌شود. پوشاندن چشم و پانسمان آن و استراحت دادن به چشم، حداقل به مدت ۶ تا ۸ ساعت به این روند کمک می‌کند.
استفاده از عینک آفتابی می‌تواند به جلوگیری از برف‌کوری کمک کند و عدم استفاده از عینک دودی مناسب در کوه ممکن است باعث برف‌کوری شود. بهتر است عینک از کنارها نیز دارای پوشش مناسب برای جلوگیری از نفوذ بیشتر اشعه فرابنفش به چشم‌ها باشد. اصطلاحاً عینک دوربسته باشد.
منابع[ویرایش]
- Wikipedia contributors, "Photokeratitis," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed February 11, 2013).
- Axenfeld/Pau: Lehrbuch und Atlas der Augenheilkunde. Unter Mitarbeit von R. Sachsenweger u. a. , Stuttgart: Gustav Fischer Verlag, 1980, ISBN 3-437-00255-4