ایراندخت محصص

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایراندخت محصص نقاش و کاریکاتوریست و استادیار دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است.[۱] محصص مهم‌ترین نویسنده در زمینهٔ کاریکاتور در ایران است و از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۷ مستمراً در نشریات ایرانی به نگارش در زمینهٔ کاریکاتور پرداخت و هنرمندان بسیاری را به جامعه کاریکاتور ایران معرفی کرد.[۲] ایراندخت محصص خواهر اردشیر محصص، کاریکاتوریست، است.[۳]

زندگی[ویرایش]

ایراندخت محصص فرزند عباسقلی خان محصص و سرور مهکامه محصص لاهیجانی از خانواده‌های زمیندار لاهیجان، گیلان بود. او پس از طی تحصیلات مقدماتی در رشت و تهران در سال ۱۳۴۳ در رشته نقاشی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و تحصیلات تکمیلی را در بوزار پاریس پی گرفت. سپس به دانشگاه تهران برگشت و به تدریس مشغول شد.

ایراندخت به همراه برادرش اردشیر در سال ۱۳۵۲ کتابی به نام برگزیدهٔ کاریکاتوریست‌های فرانسوی توسط انتشارات امیرکبیر منتشر کردند که خلاصه‌ای از کتابی فرانسوی بود. آثار موجود در آن را اردشیر گزینش و ایراندخت ترجمه کرد. این کتاب مهم‌ترین و اثرگذارترین اثر بر کاریکاتور ایران در آن دوره خوانده شده‌است.[۴]

محصص در سال ۱۳۵۴ با انتشار کتاب طراحان طنزاندیش ایران اقدام به معرفی کاریکاتوریست‌های مطرح ایران پرداخت.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. کفشچیان‌مقدم، اصغر (۱۳۸۵). «چگونه یک نقاشی دیواری را سامان دهی کنیم؟». هنرهای تجسمی (۲۵): ۴۲–۴۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۱-۱۷.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ سقراطی، سیدامیر (۱۳۸۸). «کاریکاتور: به تماشا سوگند [به یاد ایراندخت محصص و کوشش‌های بی‌دریغ او در زمینه آموزش و پژوهش هنر معاصر]». تندیس (۱۵۰): ۱۴–۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۱-۱۷.
  3. سقراطی، سیدامیر (۱۳۸۶). «کاریکاتور: از روزنامه تا سینه دیوار (زمینه پیدایش کاریکاتورهای نمایشگاهی در ایران)». تندیس (۱۱۶): ۱۴–۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۱-۱۷.
  4. بنی‌اسدی، محمدعلی (۱۳۹۱). «تندیس تندیس: در ستایش بانوی معاصر - درباره ایراندخت محصص -». تندیس (۲۳۱): ۲۹–۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۱-۱۷.