ترقی

در تاریخ‌نگاری، ایده ترقی نظریه‌ای است مبنی بر این که پیشرفت‌ها درفناوری، علم، و سازماندهی اجتماعی می‌تواند در وضعیت بشری بهبود ایجاد کند. یعنی مردم می‌توانند از طریق توسعهٔ اقتصادی از نظر (مدرنیزاسیون) و استفاده از علم و فناوری (ترقی علمی) کیفیت زندگی (ترقی اجتماعی) سعادتمندتر باشند. فرض بر این است که این فرایند هنگامی رخ می‌دهد که مردم خرد و مهارت‌های خود را به کار ببندند، زیرا این روند به‌طور الهی مقدر نشده است.

ایدهٔ ترقی ابتدائاً در قرن هجدهم میلادی در عصر روشنگری ظهور کرد.^[۱]^[۲] جنبش‌های مهم این دوره آنسیکلوپدی ی دیدرو که کارزاری علیه اقتدار و خرافه به راه انداخت، و انقلاب فرانسه بود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

بهبودباوری

منابع[ویرایش]

↑ Becker, Carl L. (1932). The Heavenly City of the Eighteenth-Century Philosophers. New Haven: Yale University Press.
↑ Hazard, Paul (1963). European Thought in the Eighteenth Century. New York: Meridian Books.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Idea of Progress». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۴.

پیوند به بیرون[ویرایش]

طرح مسئله پیشرفت ، ترقی تاریخچه ایده ترقی،پیشرفت

[1] Becker, Carl L. (1932). The Heavenly City of the Eighteenth-Century Philosophers. New Haven: Yale University Press.

[2] Hazard, Paul (1963). European Thought in the Eighteenth Century. New York: Meridian Books.

[۱]

[۲]