اکومن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اَکومَن یا اکه‌منه برپایه مزدیسنا نخستین دیو از دیوهای کماله است. او دشمن بهمن امشاسپند می‌باشد. او برگزیده دیوان است و مردمان بد بدو می‌پیوندند. برپایه وندیداد آفرینش اهریمنی از او پدید می‌آید.[۱]

برخی پژوهشگران اکومن یا اکه منه را همان اکوان دیو دانسته‌اند.[۲]

واژه‌شناسی[ویرایش]

اکومن در پهلوی akōman و در اوستایی -aka.manah به معنای اندیشهٔ بد می‌باشد.[۱]

مباحث مرتبط[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ مهرداد بهار، پژوهشی در اساطیر ایران، چاپ پنجم، پاییز ۱۳۸۴، نشر آگه
  2. اساطیر ایران، جان راسل هینز، ترجمه: محمدحسین باجلان، چاپ دوم، ۱۳۸۵، انتشارات اساطیر، صفحات: 164

منابع[ویرایش]