اوشه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اوشه خدای طلوع

Ushas شخصیت ودایی طلوع آفتاب است. بالا: طلوع آفتاب در کوههای Panchchuli ، اوتاراخند ، هند

اوشه الگو:Hinduism Ushas (Vedic Sanskrit: उषस् / uṣás اوشاس (سانسکریت ودایی: उषस् / uṣás) یک الهه ودایی سپیده دم در آیین هندو است.[۱][۲]دیوید کینسلی اظهار داشت ، او بارها و بارها در سرودهای Rigvedic ظاهر می شود ، جایی که او "دائماً با طلوع فجر شناخته می شود ، خود را با آمدن روزانه نور به جهان نشان می دهد ، تاریکی ظالمانه را دور می کند ، بدرقه شیاطین را می برد ، تمام زندگی را برمی انگیزد ، همه چیز را تنظیم می کند در حال حرکت ، فرستادن همه برای انجام وظایف خود ". [۳] او زندگی همه موجودات زنده است ، پروانه عمل و نفس ، دشمن هرج و مرج و سردرگمی ، برانگیخته فرخنده نظم کیهانی و اخلاقی به نام Ṛta در هندوئیسم.[۳][۴]

Ushas عالی ترین الهه در Rig Veda است ، اما به اندازه سه خدای ودایی مرد Agni ، Soma و Indra مهم و مهم نیست.[۵] او با دیگر خدایان بزرگ مرد ودایی هم تراز است.[۵] او به عنوان یک زن جوان به زیبایی آراسته شده است که سوار بر ارابه طلایی یا صد ارابه ، توسط اسبهای قرمز طلایی یا گاوها کشیده شده است،[۱] در مسیر خود از آسمان ، و جای خود را به خدای خورشید ودیایی سوریا می دهد ، به عنوان شوهر یا پسرش.[۱][۳][۶] برخی از زیباترین سرودهای وداها به او اختصاص یافته است.[۱][۷][۴] خواهرش راتری یا همان شب است.[۱]

بن‌مایه‌ها

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ Constance Jones; James D. Ryan (2006). Encyclopedia of Hinduism. Infobase Publishing. p. 472. ISBN 978-0-8160-7564-5.
  2. Apte, Vaman Shivram (1965), The Practical Sanskrit Dictionary (4th ed.), New Delhi: Motilal Banarsidass, ISBN 81-208-0567-4, p. 304.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ David Kinsley (1988). Hindu Goddesses: Visions of the Divine Feminine in the Hindu Religious Tradition. University of California Press. pp. 7–8. ISBN 978-0-520-90883-3.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ W. J. Wilkins (2003). Hindu Gods and Goddesses. Courier. pp. 48–52. ISBN 978-0-486-43156-7.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ David Kinsley (1988). Hindu Goddesses: Visions of the Divine Feminine in the Hindu Religious Tradition. University of California Press. pp. 6–7. ISBN 978-0-520-90883-3.
  6. Kuiper, F.B.J. (1968). Ancient Indian Cosmogony. Bombay 1983. Schmidt, H.P. Brhaspati und Indra. Wiesbaden 1968.
  7. Peter Heehs (2002). Indian Religions: A Historical Reader of Spiritual Expression and Experience. New York University Press. pp. 44–45. ISBN 978-0-8147-3650-0.