انعقاد درون‌رگی منتشر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انعقاد درون‌رگی منتشر
عکاسی ریزنگاری حاد میکروآنژیوپاتی ترومبوتیک، همبستگی هیستولوژیک DIC را در بیوپسی کلیه نشان می‌دهد. یک ترومبوز در هیلوم گلومرول (مرکز تصویر) وجود دارد. لکه PAS.
تخصصخون‌شناسی ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰D65
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام286.6
دادگان بیماری‌ها3765
ئی‌مدیسینmed/۵۷۷ emerg/150
سمپD004211

انعقاد درونرگی منتشر، یا لختگی درون‌رگی پخش‌شونده (به انگلیسی: Disseminated intravascular coagulation) یا (به انگلیسی: DIC) یا نارسایی انعقادی گسترده که به‌معنی فعال‌شدن آسیب‌شناختی سامانهٔ انعقاد خون به‌گونهٔ پیشرونده در رگ‌های مختلف بدن است. این بیماری خطرناک و کشنده‌است که به‌دلایل مختلفی به صورت ثانویه رخ می‌رهد. این بیماری هیچگاه خود به خود پیش نمی‌آید و بیشتر درپی یک بیماری و یا محرک اولیه پدید می‌آید.

دلایل ایجاد بیماری[ویرایش]

عوامل محرک مهم و معمول شامل:

علایم[ویرایش]

در انعقاد درون‌رگی منتشر، روند انعقاد خون به صورت گسترده‌ای فعال می‌شود دو پیامد اصلی و مهم دارد:

۱- تشکیل میکروترومبوزهای متعدد درون‌رگی و در نهایت انسداد ترومبوزی عروق کوچک و متوسط که به این ترتیب می‌تواند جریان خون ارگان‌ها را مختل کرده و باعث ایجاد ایسکمی یا کمبود اکسیژن اعضا شود، لذا ممکن است در ایجاد نارسایی ارگان‌های متعدد شرکت نماید.

۲- با مصرف پلاکت‌ها و پروتئین‌های انعقادی خون باعث کاهش آن‌ها در پلاسما شده و منجر به خون‌ریزی شدید (شایعا از مکان تزریقات درون رگی: Intravascular injection sites و تمامی روزنه‌های خروجی بدن: body orifices) می‌شود.

نتایج آزمایشگاهی[ویرایش]

درمان[ویرایش]

درمان اورژانس، بیمارستانی، پیچیده و دشوار است.

  • برای درمان ابتدا باید عامل محرک اولیهٔ دی ای سی مشخص و درمان شود. چرا که دی آی سی به خودی خود بروز نمی‌کند و یک بیماری ثانویه است.
  • انتقال خون
  • انتقال فرآوردهٔ خونی کرایوپرسیپیت (Cryoprecipitate، حاوی عوامل انعقاد خون می‌باشد) در صورت الزام