اعظم ویسمه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اعظم ویسمه روزنامه‌نگار ایرانی است که با روزنامه‌ها و خبرگزاری‌های مختلفی همکاری کرده‌است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

ویسمه خبرنگار پارلمانی روزنامه‌های شرق، کارگزاران،[۱] اعتماد ملی، اعتماد، هم‌میهن و هفته‌نامه شهروند امروز بود. از او گزارش‌ها و گفتگوهای متعددی با نمایندگان مجلس شورای اسلامی در این رسانه‌ها منتشر شده‌است.

او همچنین مدتی خبرنگار پارلمانی خبرگزاری ایلنا و پارلمان‌نیوز نیز بوده‌است. وی با خبرگزاری‌های کلمه سبز نیز همکاری داشت.[۱] ویسمه با پایگاه اطلاع‌رسانی فراکسیون خط امام مجلس ایران که تنها فراکسیون اصلاح طلب مجلس به‌شمار می‌رود، همکاری داشته‌است.[۲] او عضو هیأت مدیره‌ی انجمن سراسری روزنامه‌نگاران بود[۳] که پس از ثبت نام در انتخابات هیئت مدیره در سال بعد، رد صلاحتی شد و در پی آن[۴] در دیماه سال ۱۴۰۰ از عضویت در هیئت مدیره این انجمن استعفا داد. در متن بیانیه او و همکارانش، دلیل استعفا، وجود «رویه‌های خلاف اساس‌نامه و آیین‌نامه‌های داخلی انجمن»، «عدم شفافیت»، «پنهان کردن اسناد و مدارک» و «رد صلاحیت رییس هیات‌مدیره» در ساختار این انجمن عنوان شده است.[۵][۶] این رد صلاحیت سبب شد تا ۱۷۰ نفر از روزنامه‌نگاران و خبرنگاران ایرانی، به دخالت نهادهای غیرصنفی و امنیتی در امور روزنامه‌نگاران معترض شده و بیانیه‌ای صادر کنند.[۴][۷] ویسمه هم اکنون در روزنامه شرق مشغول به فعالیت است.[۸]

بازداشت در خرداد ۱۳۸۹[ویرایش]

ویسمه در آخرین ساعات روز دوشنبه دهم خرداد ۱۳۸۹ توسط مأموران وزارت اطلاعات ایران بازداشت شد. او با حکم دادستانی در منزل خود بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.[۹] رسانه‌های مخالف جمهوری اسلامی ایران،‌ دلیل بازداشت وی را به نخستین سالگرد انتخابات ریاست جمهوری نسبت دادند.[۱] او در دادگاه به اتهام تبلیغ علیه نظام، حضور در راهپیمایی روز عاشورای سال ۱۳۸۸ و همکاری با سایت کلمه، در دادگاه بدوی به ۱ سال حبس تعزیری و در دادگاه تجدیدنظر به ۲ سال حبس تعلیقی محکوم شد. او قبل از این هم ممنوع الخروج از کشور و ممنوع الورود به مجلس شورای اسلامی شده بود.[۸] او در تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۸۹ (۵۲ روز بعد از دستگیری) با قرار وثیقه ۷۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد.[۱][۱۰]

جوایز[ویرایش]

اعظم ویسمه موفق شده است تا در چندین دوره، جایزه خبرنگار نمونه پارلمان را کسب نماید.[۱۱]

مطالعه بیشتر[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «اعظم ویسمه، روزنامه‌نگار زندانی در ایران، آزاد شد». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۳۱ تیر ۱۳۸۹.
  2. «رادیو زمانه | خبر اول | ایران | بازداشت اعظم ویسمه و محبوبه خوانساری». zamaaneh.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۵.
  3. «انجمن سراسری روزنامه‌نگاران در تعلیق؟ | پایگاه خبری تحلیلی انصاف نیوز». انصاف نیوز. ۲۰۲۱-۱۱-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۵.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ «اعتراض شماری از روزنامه‌نگاران و خبرنگاران ایران به دخالت نهاد‌های غیرصنفی و امنیتی». صدای آمریکا. ۲۰۲۲-۰۲-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۵.
  5. «امروز، ۹ دی ۱۴۰۰، «اعظم ویسمه»،... - iranwire.com ایران وایر». z-upload.facebook.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۵.
  6. «نامه سرگشاده سه عضو انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تهران/ کامبیز نوروزی جایگزین حسن نمک‌دوست شد | پایگاه خبری صبا». پایگاه خبری صبا – آخرین اخبار فرهنگ و هنر | سینما و تلویزیون. ۲۰۲۲-۰۲-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۵.
  7. «روزنامه آرمان ملی: استقلال حرفه‌ای و آزادی بيان مخدوش نشود». www.pishkhan.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۵.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ «اعظم ویسمه». journalismisnotacrime.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۵.
  9. «بازداشت دو روزنامه نگار زن در ایران». BBC News فارسی. ۲۰۱۰-۰۶-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۵.
  10. «اعظم ویسمه، خبرنگار پارلمانی، از زندان اوین آزاد شد». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۵.
  11. «اعظم ویسمه، ممنوع‌الملاقات و در انفرادی». www.iran-emrooz.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۵.