اسید (پایگاه داده)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اسید (به انگلیسی: ACID) که از سرکلمه کلمه‌های تجزیه‌ناپذیری، هم‌خوانی، انزوا و پایایی (Atomicity, Consistency, Isolation, Durability) تشکیل شده است که مجموعه ویژگی‌های تراکنش در پایگاه‌داده است. در زمینهٔ پایگاه‌داده یک عمل منطقی روی داده، یک تراکنش خوانده می‌شود. برای مثال جابه‌جایی پول از یک حساب به حساب دیگر.

جیم گری این ویژگی‌ها را به عنوان ویژگی‌های یک سیستم تراکنش مطمئن در اواخر ۱۹۷۰ معرفی کرد و فناوری‌هایی را برای انجام آن‌ها به صورت خودکار گسترش داد.

ویژگی‌ها[ویرایش]

تجزیه‌ناپذیری یا Atomic[ویرایش]

یعنی هر تراکنش، یا به طور کامل و به درستی انجام می‌شود و یا کاملا نادیده گرفته خواهد شد. برای مثال اگر دو مرحله (step) ابتداییِ یک تراکنش درست انجام شوند ولی در مرحله سوم خطایی رخ دهد، پایگاه داده به طور کامل rollback کرده و دو مرحله‌ای که به درستی انجام شده بودند را نیز بازگردانی می‌کند.

هم‌خوانی (سازگاری) یا Consistency[ویرایش]

این خاصیت تضمین می‌کند که پایگاه داده همیشه پس از انجام یک تراکنش از یک حالت معتبر به حالت معتبر دیگری می‌رود؛ به این معنی که هم قبل و هم بعد از انجام تراکنش، خواص پایگاه داده (از جمله محدودیت‌ها، triggerها و روابط بین کلیدهای خارجی و کلیدهای اصلی) یکسان بوده و به درستی رعایت می‌شوند.

انزوا یا Isolation[ویرایش]

یعنی هر مرحله از تراکنش یه گونه‌ای اجرا شود که تداخلی با سایر مراحل نداشته باشد.

پایایی یا Durability[ویرایش]

براساس این خاصیت، تغییرات حاصل از انجام (commit) تراکنش‌ها دارای اثر ماندگار هستند و بر اثر رخ دادن خطا، از بین نخواهند رفت.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «ACID». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.