استایرن

Styrene
نام آیوپاک ارجح Phenylethene
نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی Ethenylbenzene
دیگر نام‌ها Vinyl benzene; cinnamene; styrol; phenylethene; diarex HF 77; styrolene; styropol; vinylbenzene
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	100-42-5 Y
پاب‌کم	7501
کم‌اسپایدر	7220 Y
UNII	44LJ2U959V Y
KEGG	C07083 N
ChEBI	CHEBI:27452 Y
ChEMBL	CHEMBL285235 Y
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس	WL3675000
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES c1ccccc1C=C
InChI InChI=1S/C8H8/c1-2-8-6-4-3-5-7-8/h2-7H,1H2 Y Key: PPBRXRYQALVLMV-UHFFFAOYSA-N Y
خصوصیات
فرمول مولکولی	C8H8
جرم مولی	104.15 g/mol
شکل ظاهری	colorless oily liquid
چگالی	0.909 g/cm³
دمای ذوب	−۳۰ درجه سلسیوس (−۲۲ درجه فارنهایت؛ ۲۴۳ کلوین)
دمای جوش	۱۴۵ درجه سلسیوس (۲۹۳ درجه فارنهایت؛ ۴۱۸ کلوین)
انحلال‌پذیری در آب	<1%
ضریب شکست (nD)	1.5469
گرانروی	0.762 cپواز at 20 °C
ساختار
گشتاور دوقطبی	0.13 D
خطرات
MSDS	MSDS
کدهای ایمنی	R۱۰ R۳۶
شماره‌های نگهداری	S۳۸ S۲۰ S۲۳
خطرات اصلی	flammable, toxic
لوزی آتش	3 2 2
نقطه اشتعال
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
N (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

منومر استایرن مایعی هیدروکربنی ای آروماتیک از خانواده وینیل است. نقطه جوش آن ۱۴۶ درجه سلیسیوس و چگالی آن ۹/۰ گرم بر سانتی مترمکعب است.

بیشتر در فرآوری پلاستیک‌های پلی استایرن به کار می‌رود. روش بزرگ فرآوری استایرن از راه واسطه اتیل بنزن است. نخست بنزن با اتیلن، آلکیل‌دار می‌شود. سپس بر روی کاتالیزگر کلرید آلومینیم، اسید فسفریک جامد یا سیلیس – آلومین به استایرن، هیدروژن زدایی می‌شود.

انواع کاربرد های استایرن

استایرن علاوه بر مونومر پلی استایرن بودن، به تنهایی کاربرد های صنعتی قابل توجهی نیز داراست. از مولکول استایرن در ساخت انواع پلاستیک، رزین و لاستیک استفاده می‌گردد. یکی از مهم‌ترین محصولاتی که استایرن در ساخت آنها نقش دارد آکریلونیتریل بوتادین استایرن یا ABS می‌باشد.

خطرات آتش سوزی و انفجار

مایعی است سوختنی و بخار آن با هوا یک درهم قابل انفجار فرآوری می‌کند. نزدیک اشتعال آن ۱/۱ و ۱/۶ درصد حجمی بخار استایرن در هوا بوده و نقطه اخگر زنی آن ۳۲ درجه سلیسیوس می‌باشد. با نگرش به سنگینتر بودن بخار آن از هوا، این گاز می‌تواند مسافت فراوانی را طی کند تا به یک منبع اخگر برسد و مایه برگشت اخگر گردد. برای خاموشیدن آن می‌توان از آب به گونه افشانه، CO۲، پودر شیمیایی یا کف بهره‌گیری نمود. باید نگریست که به هنگام آتش سوزی می‌شود پراکسیدهای آلی قابل انفجار پایه ریزی شوند. به هنگام عملیات اطفاء باید از عینکهای نگهبان و ماسک بهره‌ گرفت.

خطرات بهداشتی

سبب تحریک سیستم تنفسی و چشم می‌گردد. اگر فرد به مدت بسیار در تماس با حجم قابل توجهی از استایرن قرار گیرد، می‌شود اثرات سیستماتیک در وی بروز نماید. T.L.V آن PPM ۱۰۰ بوده و بکارگیری عینک نگهبان و ماسک تنفسی رهنمود می‌شود.

استایرن در بطریهای شیشه‌ای، قوطی‌های ۱ تا ۵ گالنی، بشکه‌های فلزی ۵۵ گالنی و مخازن ویژه نگهداری و حمل می‌شود. اگر در انباشتگاه استایرن پلی مریزه شود، می‌شود انباشتگاه با انفجار شدید نابود شود بر همین اساس بیشتر به آن ماده‌ای موسوم به بازدارنده جهت جلوگیری از این عمل اضافه می‌کنند. اگر محلول استایرن برای بیش از ۳۰ روز نگهداری می‌شود، باید مقدار بازدارنده آن هر هفته آزمایش شود. ساختمان انبار استایرن باید دارای خصوصیات انبار مایعات قابل اشتعال باشد.

منابع

استایرن، واحد سازنده پلی استایرن