ارتباط غیرکلامی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ارتباطات غیرکلامی)
درک یکدیگر از طریق بیان به کمک دست و چشم؛ در خیابانی نزدیک برج ناقوس شی‌آن چین دیده می شود.

ارتباط غیرلفظی یا ارتباط غیر کلامی-زبانی (به انگلیسی: Nonverbal communication (NVC)) انتقال پیام ها یا سیگنال ها از طریق یک بنیاد غیرکلامی مانند تماس چشمی، حالات چهره، ژست ها، وضعیت بدن و زبان بدن است. این نوع ارتباط شامل استفاده از نشانه های اجتماعی، حرکتی، فاصله (Proxemics) و محیط های فیزیکی/ظاهر، صدا (فرازبان یا Paralanguage) و لمس (Haptics) است.[۱] همچنین می‌تواند شامل استفاده از زمان (زمان‌بندی‌شناسی) و تماس چشمی و اقدامات نگاه کردن در حین صحبت کردن و گوش دادن، دفعات نگاه‌ها، الگوهای ثابت، گشاد شدن مردمک چشم و سرعت پلک زدن (Oculesics) باشد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Giri VN (2009). "Nonverbal Communication Theories". Encyclopedia of Communication Theory. doi:10.4135/9781412959384.n262. ISBN 9781412959377.