ارتباط غیرکلامی
(تغییرمسیر از ارتباطات غیرکلامی)
این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
ارتباط غیرلفظی یا ارتباط غیر کلامی-زبانی (به انگلیسی: Nonverbal communication (NVC)) انتقال پیام ها یا سیگنال ها از طریق یک بنیاد غیرکلامی مانند تماس چشمی، حالات چهره، ژست ها، وضعیت بدن و زبان بدن است. این نوع ارتباط شامل استفاده از نشانه های اجتماعی، حرکتی، فاصله (Proxemics) و محیط های فیزیکی/ظاهر، صدا (فرازبان یا Paralanguage) و لمس (Haptics) است.[۱] همچنین میتواند شامل استفاده از زمان (زمانبندیشناسی) و تماس چشمی و اقدامات نگاه کردن در حین صحبت کردن و گوش دادن، دفعات نگاهها، الگوهای ثابت، گشاد شدن مردمک چشم و سرعت پلک زدن (Oculesics) باشد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Giri VN (2009). "Nonverbal Communication Theories". Encyclopedia of Communication Theory. doi:10.4135/9781412959384.n262. ISBN 9781412959377.