ادموند یکم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ادموند اول انگلستان)
ادموند یکم
پادشاه انگلستان
سلطنتاکتبر ۹۳۹ - مه ۹۴۶
پیشیناتلستن
جانشینادرد
زاده۹۲۱
وسکس، انگلستان
درگذشته۲۶ مه ۹۴۶
پاکل‌چرچ، انگلستان
فرزند(ان)ادویگ
ادگار
دودمانخاندان وسکس
پدرادوارد پدر
مادرادگیفو

ادموند یکم ملقب به ادموند فرخ (به لاتین: Edmundus Magnificus) (زادهٔ ۹۲۱ — درگذشتهٔ ۲۶ مه ۹۴۶) شاه انگلستان از ۹۳۹ تا ۹۴۶ بود و در دوران حکومتش توانست نواحی شمالی انگلستان را که به تصرف وایکینگها درآمده بود بازپس بگیرد.[۱]

زندگینامه[ویرایش]

ادموند زادهٔ ۹۲۱ و پسر ادوارد پدر، شاه وسکس (حکومت ۸۹۹-۹۲۴) و ادگیفو بود. او همچنین برادر ناتنی اتلستن (حکومت ۹۲۴-۹۳۹) بود که در دوران فرمانروایی او انگلستان به یکپارچگی سیاسی رسیده بود.[۱] اتلستن در ۹۳۹ درگذشت و ادموند جانشین او شد. اما هنوز چندی از بر تخت نشستن او نگذشته بود که نیروهای اسکاندیناویایی با پشتیبانی قوای ایرلندی، میدلندز را مورد تاخت و تاز خود قرار دادند.[۲] اولاف گوتفریتسون، شاه اسکاندیناویایی دوبلین، با سواستفاده از مرگ اتلستن نورثامبریا را به اشغال خود درآورده بود و از آنجا بر میدلندز می‌تاخت.[۱]

با این حال ادموند توانست پس از مرگ اولاف در ۹۴۲ نورثامبریا را در ۹۴۴ باز پس گرفته و شاهان اسکاندیناویایی اولاف سیتریکسون و رگنالد را به بیرون راند. او در ۹۴۵ استراتکلاید را نیز تصرف نمود و آن را در مقابل دریافت حمایت نظامی به مالکوم یکم، شاه اسکاتلند واگذار نمود. ادموند با این کار علاوه بر ایمن‌سازی مرزهای خود، روابطی دوستانه و صلح‌طلبانه با اسکاتلند پیدا کرد و دایرهٔ دشمنانش را محدود ساخت.[۱]

ادموند تا هنگام مرگش بر انگلستانی متحد فرمان می‌راند.[۲] او در ۹۴۶ در کاخ خود به‌دست دزدی تبعیدی به قتل رسید و پس از او برادرش اِدْرِد (حکومت ۹۴۶-۹۵۵) جانشین او شد.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ "Edmund I" (به انگلیسی). Britannica Online Encyclopedia. Retrieved 9 December 2010.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ David Crystal (1995), The Cambridge Biographical Encyclopedia (به انگلیسی) (Second edition ed.), Cambridge University Press, p. p.302 {{citation}}: |edition= has extra text (help); |صفحه= has extra text (help)