ابراهیم عادل‌شاه یکم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابراهیم عادل‌شاه بزرگ
چهارمین سلطان عادل‌شاهی
سلطنت۱۵۳۴–۱۵۵۸ میلادی
پیشینملو عادل‌شاه
جانشینعلی عادل‌شاه یکم
زادهبیجاپور
درگذشته۱۵۵۸ میلادی
بیجاپور
آرامگاه
در محوطه دانشگاه قدیس صوفی چانداه حسینی گوگی، شاهپور، ناحیه گلبرگه، در نزدیکی پدرش و پدربزرگش.
همسر(ان)
  1. دختر خسرو اسدخان لاری
  2. ربیعه سلطانه دختر علاءالدین عمادشاه
فرزند(ان)
  1. اسماعیل
  2. علی عادل‌شاه یکم
  3. تهماسپ
  4. احمد
  5. سانی بی‌بی، همسر علی باردشاه
  6. هدیه سلطانه، همسر مرتضی نظام‌شاه یکم
نام کامل
سلطان ابوالناصر ابراهیم عادل‌شاه
دودماندودمان عادل‌شاهی
پدراسماعیل عادل‌شاه
مادرفاطمه بی‌بی

ابراهیم عادل‌شاه یکم چهارمین پادشاه از سلسلهٔ عادل‌شاهی دکن در هندوستان، فرزند اسماعیل شاه، دومین از پادشاهان این دودمان و نوادهٔ یوسف شاه مؤسس این سلسله است.

به روایتی که در هندوستان شایع است یوسف شاه از سلالهٔ سلاطین عثمانی و برادر سلطان محمد خان فاتح بوده و در زمان جلوس سلطان محکوم بقتل گردیده بود. مادرش او را بتدبیر رهانیده و او بایران و از آنجا به هندوستان رفته و بسلطنت رسیده است. ابراهیم صاحب ترجمه پس از برادر خود ملو عادل‌شاه در سال ۹۴۱ هَ. ق . جلوس کرد و پس از ۲۴ سال سلطنت به سال ۹۶۵ وفات یافت. در مدت سلطنت با همسایگان محاربات کرده مذهب تشیع را از کشور خویش برانداخت و مذهب حنفی را ترویج و ایرانیان را از ملک خویش اخراج و زبان فارسی را ترک کرده زبان اردو را زبان رسمی قرار داد. پایتخت او شهر بیجاپور بوده است.

منابع[ویرایش]