ابراهیم شیبانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ابراهيم شيباني)
ابراهیم شیبانی
چهاردهمین رئیس کل بانک مرکزی ایران
دوره مسئولیت
۷ اردیبهشت ۱۳۸۲ – ۱۴ شهریور ۱۳۸۶
رئیس‌جمهورسید محمد خاتمی
محمود احمدی‌نژاد
قائم‌مقاممحمدجواد وهاجی
پس ازسید محسن نوربخش
پیش ازطهماسب مظاهری
سفیر ایران در اتریش
دوره مسئولیت
۱۳۸۷ – ۱۳۹۱
پس ازسید محسن نبوی
پیش ازحسن تاجیک
اطلاعات شخصی
زاده۱۳۲۷ خورشیدی
گرمه، شهرستان خور و بیابانک، استان اصفهان
ملیتایرانی
همسر(ان)زهرا افشاری
محل تحصیللیسانس و فوق لیسانس اقتصاد از دانشگاه تهران
دیپلم عالی آمار از مؤسسه مطالعات اجتماعی لاهه
فوق لیسانس و دکترای اقتصاد از دانشگاه ایندیانا
پیشهسیاستمدار، استاد دانشگاه تهران
تخصصاقتصاددان
امضا

ابراهیم شیبانی (۱۳۲۷ خورشیدی) استاد اقتصاد دانشگاه تهران، رئیس کل پیشین بانک مرکزی ایران از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۶ و همچنین سفیر سابق ایران در اتریش از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۱ است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

ابراهیم شیبانی در سال ۱۳۲۷ خورشیدی در روستای گرمه شهرستان خور و بیابانک از توابع استان اصفهان به دنیا آمد. وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی، دوره متوسطه را در رشته ریاضی در دبیرستان ادیب تهران با دریافت دیپلم به پایان رساند.

وی سپس وارد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران شد و دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد را در این دانشگاه گذراند و برای ادامه تحصیلات، ابتدا به اروپا و سپس به آمریکا رفت. وی دیپلم عالی آمار را از مؤسسه مطالعات اجتماعی لاهه در هلند و کارشناسی ارشد و دکترای اقتصاد را از دانشگاه ایندیانای آمریکا گرفت.[۱]

وی پیش از انقلاب کارشناس سازمان برنامه و بودجه ایران بود. شیبانی پس از اتمام تحصیلاتش در رشته اقتصاد به ایران بازگشت و به استادی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران برگزیده شد و در کنار تدریس، مشاغل اجرایی مانند کارشناس ارشد سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، معاونت مرکز آمار ایران، معاونت اقتصادی، دبیرکل و در نهایت ریاست کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران را عهده‌دار گردید.[۲]

ابراهیم شیبانی پس از ۱۹ سال عضویت در هيأت عامل بانک مرکزی، در مرداد ماه سال ۱۳۸۶ در پی اختلاف نظر با سیاستهای اقتصادی محمود احمدی نژاد[۳][۴][۵]از ریاست بانک مرکزی استعفا کرد.[۶][۷][۸] شیبانی پس از رفتن از بانک مرکزی در سال ۱۳۸۷ به عنوان سفیر ایران در اتریش، اسلوونی و اسلواکی منصوب شد.[۹] وی پس از بازگشت به ایران به تدریس در دانشگاه تهران ادامه داد و از سال ۱۳۹۳ به عضویت شورای راهبردی روابط خارجی درآمد. شیبانی در سال ۱۳۹۵ از دانشگاه تهران بازنشسته شد. از شیبانی تاکنون چهار کتاب شعر به نامهای تراز (۱۳۸۱)، فروغ جاودان (۱۳۸۲)، گرمای گهواره (۱۳۸۳) و نوا (۱۳۹۷) منتشر شده است.[۱۰][۱۱] همسر ایشان، زهرا افشاری، اولین استاد تمام زن رشته اقتصاد در ایران می باشد.[۱۲]

منابع[ویرایش]

  1. «اخبار فارغ التحصیلان دپارتمان اقتصاد دانشگاه ایندیانا» (PDF) (به انگلیسی).
  2. «شاعری که خزانه دار شد». BBC. ۱ مه ۲۰۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ آوریل ۲۰۰۸.
  3. «انتقاد رئیس کل بانک مرکزی از برنامه های اقتصادی دولت». BBC. ۱۸ مه ۲۰۰۶.
  4. «Iran's Central Bank Governor May Leave Over Objection to Transfers of Government Funds». WikiLeaks (به انگلیسی). ۲۴ مه ۲۰۰۶.
  5. «Iran cenbank official says governor not resigning». Reuters (به انگلیسی). ۲۲ آگوست ۲۰۰۷.
  6. «Governor of Iran's Central Bank Resigns». The New York Times (به انگلیسی). ۲۷ آگوست ۲۰۰۷.
  7. «"سه بار از ریاست بانک‌مرکزی استعفا کردم"». ایسنا. ۹ تیر ۱۳۹۴.
  8. «بررسی ریشه ها و دلایل انتشار شایعه استعفای قریب الوقوع رئیس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی». رادیو فردا.
  9. «ابراهیم شیبانی ؛ خزانه داری که دیپلمات شد». دیپلماسی ایرانی. ۱۸ فروردین ۱۳۸۷.
  10. ««نوا»ی دل دکتر ابراهیم شیبانی، به بهانه انتشار یک مجموعه شعر جدید». روزنامه اطلاعات. ۲۲ فروردین ۱۳۹۸.
  11. «Poet who's unafraid of harsh words». The Banker (به انگلیسی). ۲ ژوئیه ۲۰۰۷.
  12. «تصمیم، به خود خانواده‌ها واگذار شود». روزنامه دنیای اقتصاد.