انگکور وات

انگکور وات
	معبد انگکور وات در کامبوج
	موقعیت انگکور وات در نقشه
موقعیت	آنگکور، سیم ریپ، کامبوج
مختصات	۱۳°۲۴′۴۵″ شمالی ۱۰۳°۵۲′۰″ شرقی / ۱۳٫۴۱۲۵۰°شمالی ۱۰۳٫۸۶۶۶۷°شرقی
ارتفاع	۶۵ متر (۲۱۳ فوت)
تاریخ
سازنده	آغاز شده توسط سوریوارمن دوم تکمیل شده توسط جیوارمان هفتم
ساخته‌شده	قرن دوازدهم
فرهنگ‌ها	امپراتوری خمر
معماری
سبک‌های معماری	خمر (سبک آنگکور وات)
سایت میراث جهانی یونسکو
نام رسمی	آنگکور
گونه	فرهنگی
معیار	i, ii, iii, iv
تاریخ ثبت	۱۹۹۲ (شانزدهمین کمیته میراث جهانی یونسکو)
شماره ثبت	668
منطقه	فهرست‌های میراث جهانی یونسکو در آسیا

انگکور وات نام مجموعه‌ای از معابد است که در اوایل سدهٔ دوازدهم برای شاه سوریاوارمان دوم در انگکور در کامبوج ساخته شد تا پرستشگاه حکومتی و پایتخت او قرار گیرد. این معبد که در ابتدا معبدی هندو بود و به ویشنو، خدای هندیان تقدیم شده بود پس از ورود آیین بودا به معبدی بودایی بدل شد. انگکور وات که تا به‌امروز به‌خوبی حفظ شده است هنوز هم تنها پرستشگاهی است که از زمان ساختش تا کنون به عنوان یک مرکز مذهبی استفاده می‌شود. معبد انگکور وات با مجموع مساحت ۱۶۲٫۶ هکتار (۱٫۶۲۶ کیلومتر مربع؛ ۴۰۲ جریب فرنگی) بزرگترین بنای مذهبی دنیا است.^[۱]

این معبد بزرگترین بنای مذهبی در جهان است و معماری اصیل خمری را می‌توان در آن مشاهده نمود. انگکور وات که اصلی‌ترین جاذبهٔ گردشگری کامبوج است، نشان ملی آن کشور نیز به‌شمار می‌آید و طرح آن بر روی پرچم کامبوج نیز نقش بسته است.

«انگکور وات» ترکیبی امروزی به معنای «پرستشگاه شهر» است. «انگکور» شکل بومی کلمهٔ نوکور است که از واژهٔ سانسکریت ناگارا (नगर) به‌معنای پایتخت یا شهر گرفته شده و «وات» نیز واژهٔ خمری برای معبد است. پیشتر این معبد به Preah Pisnulok شناخته می‌شد که لقب پس از مرگ بنیان‌گذار خود شاه سوریاوارمان دوم بود.