آشوت دوم
| آشوت دوم | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| پادشاه ارمنستان | |||||
 نگاره‌ای از پادشاه آهنین در سال ۱۸۹۸ کتاب «مصور ارمنستان و ارامنه» | |||||
| سلطنت | ارمنستان: ۹۱۴–۹۲۸ | ||||
| تاج‌گذاری | ۹۱۴ | ||||
| پیشین | سمبات یکم | ||||
| جانشین | آباص یکم | ||||
| درگذشته | ۹۲۸ (میلادی) | ||||
| |||||
| دودمان |  باگراتونی | ||||
| پدر | سمبات یکم | ||||
آشوت دوم (به ارمنی Աշոտ Բ Երկաթ، به لاتین Ashot II the Iron معروف به پادشاه آهنین) پسر سمبات یکم سومین پادشاه دودمان باگراتونی می‌باشد که از تاریخ ۹۱۴–۹۲۸ میلادی بر ارمنستان سلطنت کرد.[۱]
تاریخ[ویرایش]
آشوت دوم توانست انتقام پدرش را از شاهزادگان و واسپورکان-(واسپوراکانها) بگیرد و کشور مستقل ارمنستان را دوباره احیاء کند. آشوت در راس آن دسته از نجبای ارمنی که نسبت به پدرش سمبات اول وفادار مانده بودند و بی آنکه خلع سلاح بشوند در کوهستانها به نبرد ادامه می‌دادند در سال ۹۱۵ اشغالگران را بیرون راند، قلعه‌های مستحکمی را که آنان در تصرف داشتند یکی پس از دیگری تسخیر کرد و شهر «کولپ» را که با اعراب همکاری کرده بود سخت تنبیه نمود.[۲]
امیر دیگری از امرای عرب به نام (بکر) مقاصد یوسف را دنبال کرد او در راس یک لشکر بزرگ[۳] ارمنستان را اشغال کرد.
آشوت در برابر این لشکر بزرگ که بسیار بیش از سپاهیان او بودند نخست تا منطقه دریاچه سوان عقب نشست لیکن از آنجا به بعد، ارتش ارمنستان به فرماندهی سردار ارمنی شاهزاده «گئورگ مارز پتونی»[۴] دست به حمله متقابل زد و شکست سختی را به دشمن وارد کرد و آنان به ناچار عقب‌نشینی نمودند.[۵]
این جنگها و نبردها تحکیم استقلال ارمنستان را تأمین کرد و در واقع ارمنستان مستقلی را به وجود آورد.
به گفته نرمان باینس مورخ انگلیسی:
«این نبردهای قهرمانانه پادشاهان باگراتونی ارمنستان با اعراب راه را برای حمله متقابل و پر قدرت امپراتور نیسه فور ملقب به (فوکاس) و برای امپراتور دیگر ژان یکم (امپراتور بیزانس) باز کرد تا سوریه و بین‌النهرین را دوباره تسخیر کنند و مرزهای قلمرو وسیع امپراتوری را برای آخرین بار به او باز پس دهند.»[۶]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ (French) Adontz, Nicholas, "Ašot Erkat' ou de fer roi d'Arménie de 913 à 929," Annuaire de l'Institute de philologie et d'histoire orientales et slaves 3 (1935), pp. 13-35.
- ↑ پاسدرماجیان، هراند (۱۳۷۷). تاریخ ارمنستان. صفحه:۱۸۵
- ↑ لشکر بکر مخلوطی بودند از اعراب و مزدوران ترک، کرد، ایرانی و حتی عده‌ای از ارمنیان گرویده به دین اسلام
- ↑ georg marzpetouni
- ↑ Macler, Frédéric. "Armenia: The Kingdom of the Bagratides" in The Cambridge Medieval History:vol. 4, p. 161.
- ↑ Baynes Norman H. "The Byzantine Empire." Published by Oxford University Press, London (1962),p.55
منابع[ویرایش]
- Armenian Soviet Encyclopedia. Vol. 1. Yerevan. p. 487.
- Խուդավերդյան, Կոստանդին (1990). Հայկական համառոտ հանրագիտարան (به ارمنی). Vol. 1. Երևան: Հայկական Հանրագիտարան հրատարակչություն ՊՈԱԿ.
بایگانی‌شده در ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۲[عدم تطابق تاریخ] توسط Wayback Machine Աշոտ Բ Երկաթ at Encyclopedia.am