تغییر
تغییر یا دگرگونی، كیفیت ناپایداری و جریان، یك گذشته پر تحول داشته است. در فلسفه یونان قدیم، درحایكه هراكلیوس دگرگونی را فراگیر و حاضر تر از همیشه دید، پارمنیدس مجازا وجود آنرا انكار كرد.
Ovid با یك مقاله كلاسیك، چگونگی رفتار با تغییر را بصورت دگردیسی در تئوری دگردیسی خود بیان كرد.
نجوم Ptolemaic یك جهان ایستا و رویایی را بیان نمود، با تغییر نامنظم كه به اجسام كروی بی اهمیت محدود شده است.
تفكر قرون وسطائی احترام زیادی برای رجوع به منابع و وحی قائل شده، قیود سختی برای تشویق دگرگونی قرار داد.
ایساك نیوتن و گاتفرید لیبنیز برای ایجاد نمودن مدلهای ریاضی دگرگونی، مفاهیم ریاضی را تحت كنترل چسابان درآوردند. این كار یك قدم بزرگ برای درك جریان و ناپایداری را فراهم كرد.
با رشد صنعتی شدن و سرمایه داری، اهمیت وابستگی به خلاقیت پدیدار گردید، و تحولات و فشارهای سیاسی و اجتماعی اغلب دگرگونیهایی را با انفلاب حشونت آمیز ایجاد كرد (مثل آمریكای شكالی در قرن 18ام و بعدا دنباله روها). در اواخر قرن بیستم تفكر بسیاری از تجار و تازه به دوران رسیده ها مشتاقانه روی انتقال در مدیریت، بصورت عملی و نظری متمركز شده بود، در حالیكه نسبت به دگرگونی ها در جامعه و جغرافی سیاسی تجاهل یا دلسوزی داشتند. و Madison Avenue در مقابل تكرار مناجات تحلیلی خود در مورد هوس تغییر، انعام دریافت میدارد: در دنیای با تغییرات سریع امروز، شما به ... كالای X احتیاج دارید.
.
عقاید فرهنگی برای دگرگونی خود در یكی از دو دسته زیر قرار می گیرد:
- نظریهای كه دگرگونی را، با فقدان جبر گرایی یا تئولوژی تصادفی میداند.
- نظریهای كه دگرگونی را دوره میداند، كه بوسیله آن یك شخصی انتظار وقوع دوباره پیشامدی را دارد. این تفكر، اغلب در عقاید جهان شرق مانند هندوئیسم و بودیسمدیده می شود، معهذا در قرون وسطی در اروپا بسیار هواخواه داشت، كه اغلب در نگارشها از آن بنام جرخ آینده یاد می شود.
دگرگونی ممكن است ارگانیزم ها یا سازمان هایی برای وفق دادن نیاز داشته باشد. رجوع كنید به تكامل.
هویت و دگرگونی و جهانی سازی را مقایسه كنید. كلمه ' تغییر' با توجه به مفهوم ممكن است در موارد دیگری مثل تبدیل پول، حمل و نقل و غیره به معنی خاص آن بكار رود.