عبدالحسین آذرنگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عبدالحسین آذرنگ
عبدالحسین آذرنگ در مرکز فرهنگی شهر کتاب، ۱۳۸۹
زادهٔ۱۵ آذر ۱۳۲۵
چهار راه اجاق، کرمانشاه
فرزندانماندانا آذرنگ
والدین
  • غلامحسین آذرنگ (پدر)
پیشینه علمی
شاخه(ها)نویسنده و پژوهشگر حوزهٔ کتاب و نشر، عضو شورای علمی دانشنامهٔ ایران
محل کاردانشنامهٔ ایران

عبدالحسین آذرنگ (زادهٔ ۱۵ آذر ۱۳۲۵) نویسنده، پژوهش‌گر، مترجم، ویراستار، مدرس و دانشنامه‌نگار کُرد[۱] اهل ایران است. آذرنگ در شورای علمی دانشنامهٔ ایران عضویت دارد و عضو مشاور چند دانشنامهٔ دیگر نیز هست.

زندگی و فعالیت[ویرایش]

عبدالحسین آذرنگ در روز ۱۵ آذرماه ۱۳۲۵ در محلهٔ چهارراه اجاق در شهر کرمانشاه در خانواده‌ای کُرد به دنیا آمد. خانوادهٔ او خانواده‌ای با پیشینهٔ نیمه زمین‌دار و نیمه دیوانی و از خاندان زنگنه بود که به مدت چند قرن حکومت شهر کرمانشاه و منطقهٔ جنوب کردستان ایران را در دست داشتند.[۱] پدرش غلامحسین آذرنگ کارمند دادگاه استیناف بود و چندین کتاب در زمینهٔ علم حقوق و همچنین داستان‌هایی در مطبوعات محلی کرمانشاه منتشر کرده‌بود. او نگارش اثری دربارهٔ تاریخ کرمانشاه را نیز آغاز کرده‌بود که ناتمام مانده و به چاپ نرسیده‌است.[۲]

عبدالحسین آذرنگ دورهٔ ابتدایی را در دبستان کورش و دورهٔ متوسطه را در دبیرستان کزازی در کرمانشاه به پایان برد. در دانشکده‌های ادبیات و علوم انسانی دانشگاه‌های شیراز و اصفهان، و در دانشکدهٔ علوم تربیتی دانشگاه تهران در رشته‌های اقتصاد، تاریخ، دانش‌شناسی و علم اطلاعات تحصیل کرد و دوره‌هایی را در زمینهٔ نویسندگی و نشر در خارج از کشور گذراند. از ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۵ در مؤسسهٔ انتشارات فرانکلین، و از ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۰ در مؤسسهٔ تحقیقات و برنامه‌ریزی علمی و آموزشی به کار اشتغال داشت و مدتی هم مدیر انتخابی مرکز مدارک علمی در همان مؤسسه بود. از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ به ترجمه و ویرایش کتاب اشتغال ورزید و از ۱۳۶۳ به جمع دانشنامه‌نگاران پیوست. او از آن سال تا این زمان (۱۴۰۰) به دانشنامه‌نگاری ادامه داده‌است. هم‌اکنون مدیر بخش مفاهیم جدید و تاریخ معاصر در دانشنامۀ ایران است، و وظایف مدیریت بخش علمی، تحقیق، تألیف، ترجمه و ویرایش مقاله‌های دانشنامه‌ای و نیز تربیت پژوهش‌گر برای نگارش مقاله‌های دانشنامه‌ای را بر عهده دارد.

آذرنگ در کنار اشتغالات و مسئولیت‌هایش، از ۱۳۷۰ تا کنون به صورت پاره‌وقت تدریس هم کرده‌است. مباحث تاریخ تمدن، چاپ و نشر، ویرایش و دانشنامه‌نگاری را به تناوب در دانشگاه آزاد، دانشگاه تهران، دانشگاه علوم پزشکی، مرکز نشر دانشگاهی، اتحادیهٔ ناشران و نیز در چند مرکز پژوهشی و دانشنامه‌ای درس داده‌است.

آذرنگ صاحب یک دختر (ماندانا آذرنگ) و دو نوهٔ دختری است. کوهنورد و شناگر است، بیش از ۵۰ سال تا این زمان (۱۴۰۰) حدود نیم قرن سابقهٔ کوهنوردی دارد و به قله‌های بسیاری صعود کرده‌است.

دیدگاه[ویرایش]

از آذرنگ بیش از ۷۰ کتاب تألیفی و ترجمه‌ای و چند صد مقاله منتشر شده‌است؛ جدا از مقاله‌های بسیاری که برای دانشنامه‌های مختلف نوشته و از این دسته ۶۰ مقاله در کتاب شصت چهره از میان قاجاریان ومعاصران (تهران، کتاب بهار، ۱۳۹۹) انتشار یافته‌است. از میان کتاب‌های او ۱۶ کتاب دربارهٔ مباحث نظری و مسائل نشر کتاب و ویرایش است. او نشر را موثرترین شاخهٔ تولید فرهنگی می‌داند و برای آن نقش فرهنگ‌آفرین و تمدن‌ساز قائل است. ویرایش را، بر خلاف برداشت‌های رایج، شاخه‌ای از ادبیات ندانسته، آن را در قلمرو علم ارتباطات جای داده و بر نقش آن از دیدگاه ارتباطی و انتقال پیام تأکید ورزیده‌است. به لحاظ کثرت و وسعت دامنهٔ نوشته‌هایش در زمینهٔ نشر و ویرایش به او «نظریه‌پرداز حوزهٔ نشر و ویرایش» لقب داده‌اند. آذرنگ همچنین در گردآوری و تدوین چندین کتاب همکاری و بر انتشار شماری از آثار هم نظارت داشته‌است. تأکید اصلی یادداشت‌های روزانهٔ در دست تدوین او بر مسائل و رویدادهای فرهنگی است.

جوایز و افتخارات[ویرایش]

تا کنون چند جایزهٔ علمی، فرهنگی و چندین لوح تقدیر و سپاس به آذرنگ اعطا شده‌است، از جمله:

آثار[ویرایش]

از آذرنگ تا کنون بیش از ۷۰ کتاب تألیفی و ترجمه‌ای و صدها مقاله در نشریه‌های مختلف منتشر شده‌است، از جملهٔ آثار تألیفی او:

تألیف[ویرایش]

ترجمه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

کتاب‌شناسی[ویرایش]

  • آذرنگ، عبدالحسین. ۱۳۹۰. استادان و نااستادانم، تهران: مؤسسهٔ فرهنگی-هنری جهان کتاب، چاپ اول.